کیفیت زندگی در بیماران همودیالیزی: یک مطالعه پدیدار شناسی

مقدمه: بیماری نارسایی مزمن کلیه یک بیماری غیر قابل برگشت و پیشرونده کلیه در جهان و نیز ایران می باشد و همودیالیز که بعنوان شایع ترین درمان محافظتی در این بیماران می باشد تاثیر بسزائی در زندگی بیمار خواهد داشت که شناخت احساسات و انتظارات آنان نقش مهمی در هدایت کادر درمانی درجهت مراقبت و حمایت موثرتر و رفع محدودیت های این بیماران خواهد داشت. به همین دلیل این پژوهش باهدف درک و توصیف مفهوم کیفیت زندگی در بیماران همودیالیزی انجام شد. این پژوهش، باهدف درک و توصیف تجارب مفهوم کیفیت زندگی در بیماران همودیالیزی انجام شد.روش کار: برای انجام این مطالعه از یکی از روش های تحقیق کیفی تحت عنوان پدیدارشناسی توصیفی کلایزی مورداستفاده قرارگرفته است. روش جمع آوری اطلاعات در این مطالعه، مصاحبه نیمه سازمان یافته با 10 بیمارهمودیالیز ی از بیمارستان شریعتی و امام خمینی تهران، بود. مصاحبه ها بر این سوال محوری بود که مفهوم کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی چیست.یافته ها: مفاهیم اصلی استخراج شده از تجارب شرکت کنندگان در پژوهش این چنین بود: دیالیز: جزء مهم زندگی، تنش های زندگی دیالیزی، حمایت طلبی و سازگاری بود.نتیجه گیری: با در نظر گرفتن نتایج به دست آمده از این پژوهش مبنی بر وضعیت نامطلوب تنظیم هیجان و منبع کنترل سلامت کودکان مبتلا به آسم در مقایسه با کودکان بهنجار، پیشنهاد می شود از نتایج پژوهش حاضر در طراحی برنامه های درمانی و آموزشی کودکان مبتلا به آسم استفاده شود.