رابطه ویژگی‌های شخصیتی، نگرانی از تصویر بدنی و ناگویی خلقی با اختلال خوردن دانشجویان پرستاری

مقدمه: اختلال خوردن یکی از عوامل نگران کننده سلامت عمومی است که به سرعت رو به افزایش می باشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی، نگرانی از تصویر بدنی و ناگویی خلقی با اختلال خوردن دانشجویان پرستاری انجام شد.روش کار: این پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل همه دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال تحصیلی 96-1395 بودند که از میان آنان 190 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. همه دانشجویان پرستاری پرسشنامه های ویژگی های شخصیتی، نگرانی از تصویر بدنی، ناگویی خلقی تورنتو و اختلال خوردن را تکمیل کردند. داده ها به کمک نرم افزار spss19 و با روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان تحلیل شدند.یافته ها: یافته ها نشان داد روان رنجورخویی (0.226 = r)، وظیفه شناسی (0.194 = r)، نگرانی از تصویر بدنی (0.451 = r) و ناگویی خلقی (0.392 = r) با اختلال خوردن رابطه مثبت و معنادار و برونگرایی (0.217 = r) و سازگاری (0.313 = r) با اختلال خوردن رابطه منفی و معنادار داشتند (0.01>p). متغیرهای پیش بین یعنی ویژگی های شخصیتی، نگرانی از تصویر بدنی و ناگویی خلقی به طور معناداری توانستند 38.9 درصد از تغییرات اختلال خوردن دانشجویان پرستاری را پیش بینی کنند (0.389 = r2) که در این مدل نگرانی از تصویر بدنی بیشترین نقش را در پیش بینی اختلال خوردن دانشجویان پرستاری داشت (0.550 = β).نتیجه گیری: نتایج حاکی از اهمیت ویژگی های شخصیتی، نگرانی از تصویر بدنی و ناگویی خلقی در پیش بینی اختلال خوردن دانشجویان پرستاری بودند. بنابراین مسئولان و برنامه ریزان به نشانه های متغیرهای مذکور توجه و بر اساس آنها برنامه های مناسبی برای کاهش اختلال خوردن دانشجویان پرستاری طراحی و اجرا کنند.