طراحی استراتژیک سیستم‌های مکانیکی در فضای غیر همکارانه با استفاده از نظریه بازی

طراحی سیستم‌های مکانیکی پیچیده معمولا شامل جنبه‌های متعدد وابسته به هم و همچنین توابع هدف متعارض می‌باشد که مستلزم تحلیل پیچیده و زمان‌بری در طول روند طراحی خواهد بود. طراحی بهینه چند جنبه‌ای یک روش طراحی سیستماتیک برای افزایش کارایی روند طراحی سیستم‌های مکانیکی پیچیده به ویژه در فضای طراحی غیر همکارانه می‌باشد. از طرف دیگر، نظریه بازی عبارت است از مجموعه ساختارهای ریاضی که به مطالعه تعاملات بین تصمیم‌گیرندگان منطقی و هوشمند می‌پردازد. در این تحقیق با توجه به شباهت و تناظر بین نظریه بازی و طراحی بهینه چند جنبه‌ای، یک رهیافت جدید مبتنی بر نظریه بازی برای حل مسائل بهینه‌سازی چند هدفی در فضای غیر همکارانه پیشنهاد و به کار برده می‌شود. در موقعیت‌هایی که حل دقیق مجموعه پاسخ منطقی بازیگران امکان‌پذیر نمی‌باشد، از برنامه‌ریزی ژنتیکی برای تخمین مجموعه پاسخ منطقی بازیگران استفاده شده است. علاوه بر این، روند یافتن نقطه یا نقاط تقاطع مجموعه پاسخ منطقی بازیگران در بازی‌های غیر همکارانه نش، در قالب یک روند کمینه‌سازی بیان شده است. کارایی چارچوب پیشنهادی با طراحی سه نمونه مطالعاتی در زمینه طراحی بهینه در فضای غیر همکارانه نشان داده شده است. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که روش پیشنهادی توانایی تخمین مجموعه پاسخ منطقی بازیگران را داشته و همچنین امکان یافتن نقاط تعادل نش متعدد را زمانی که بیشتر از یک نقطه تعادل نش وجود دارد، فراهم می‌کند. همچنین روش پیشنهادی در تحقیق حاضر نتایج بهتری را در مقایسه با تحقیقات قبلی ارائه می‌کند.