بررسی تجربی تاثیر نانولوله های کربنی بر مود اول چقرمگی شکست بین لایه ای کامپوزیت شیشه/اپوکسی

در این مقاله تاثیر افزودن نانولولههای کربنی بر کشش و چقرمگی شکست بینلایهای مود اول کامپوزیت شیشه/اپوکسی، مورد بررسی تجربی قرار گرفته است. به این منظور، نمونههای آزمایش مود اول شکست نانوکامپوزیت هیبریدی با زمینه اپوکسی که 18 لایه الیاف شیشه بافته شده دارند، به روش لایهچینی دستی تولید شدند. اپوکسی در این سیستم، ایپون 828 میباشد، از اف 205 به عنوان سختکننده، استفاده شده است. همچنین از نانولوله‌های کربنی چنددیواره اصلاحشده با هیدرواکسید به عنوان تقویت-کننده با درصدهای وزنی 0، 0.1، 0.5 و 1 نسبت به وزن کل زمینه استفاده گردید. علاوه بر آن نمونههای کشش نانو رزین و نانوکامپوزیت هیبریدی ساخته شد. با بررسی نتایج آزمون کشش رزین مشاهده شده است بیشترین تغییر در مدول یانگ، استحکام نهایی و چقرمگی شکست نانو رزین مربوط به نمونه‌ 0.5 درصد وزنی میباشد که به ترتیب با افزایش 31.2، 21.4 و 16.66 درصد نسبت به نمونه خالص همراه میباشد. همچنین بیشترین تغییر چقرمگی شکست، استحکام نهایی کششی و کرنش شکست نانوکامپوزیت‌های هیبریدی در 0.5 درصد وزنی میباشد که به ترتیب 12.6 ، 3.7 و 9.8 درصد نسبت به نمونه خالص افزایش مییابد. نتایج آزمون مود اول شکست بین-لایهای حاکی از آن بود که بیشترین تغییر نیرو (در نمودار نیرو-جابجایی مود اول شکست بینلایهای) و انرژی (شکست بینلایهای مود اول در گسترش ترک) مربوط به نانوکامپوزیت 0.5 درصد بوده که نسبت به کامپوزیت خالص 24.4 و 24.15 درصد افزایش مییابد.