کنترل پذیری گیره ایی شبکه های دینامیکی بر اساس عملکرد حرکت همگام

انتخاب مناسب نوع و تعداد گره های کنترل شونده، نقش مهمی در بهبود کنترل پذیری و عملکرد شبکه های دینامیکی دارد. در این مقاله انتخاب گرههای کنترل شونده بر اساس معیارهای مرکزیت گرهها در شبکه انجام شده است. برای هر معیار، کنترل پذیری و عملکرد حرکت همگام در شبکه های دینامیکی مورد مطالعه قرار گرفته است و بر این اساس، کمینه تعداد گرههای کنترل شونده به منظور دستیابی به عملکرد مطلوب، برای چندین مدل ساختاری شبکه ها بدست آمده است. نتایج بررسی کنترل پذیری گیره ایی در شبکه های دینامیکی تصادفی نشان می‌دهد که کمترین تعداد گرههای کنترل شونده، برای معیار مرکزیت میانی است. مشابه همین نتیجه برای شبکه های جهان کوچک نیز برقرار است با این تفاوت که در شبکه های متراکم تر، تعداد گرههای کنترل شونده افزایش می یابد. بررسی نتایج در شبکههای مستقل از مقیاس نشان میدهد که معیار مرکزیت نزدیکی انتخابی مناسب بوده و بخصوص در شبکهها با تعداد گره های بالاتر، منجر به کاهش تعداد گرههای کنترل شونده میشود. نتیجه مهم دیگر، کاهش تعداد گره های کنترل شونده برای یک عملکرد مطلوب و بهبود کنترل پذیری با افزایش ضریب همسایگی در شبکه های جهان کوچک است. مشابه این نتیجه برای افزایش ضریب تجانس در شبکه های مستقل از مقیاس است.