بررسی تاثیرجریان جوش کاری بر ریزساختار، سختی و مقاومت به سایش رسوب سخت‌پوشانی بر روی فولاد کربنی

قطعات مهندسی در حین کار در معرض پدیده‌های مخربی نظیر سایش قرار دارند که در نتیجه ممکن است دچار تخریب گردند. لذا برای محافظت از آن ها و کاهش هزینه‌های ناشی از تعویض قطعات معیوب و افزایش بهره‌وری، استفاده از جوش کاری به عنوان یکی از راه‌های ایجاد پوشش مقاوم به سایش بر روی قطعات، مورد توجه قرار گرفته است. در تحقیق حاضر تاثیر جریان جوش کاری بر کیفیت روکش نهایی حاصل از جوش کاری با الکترود دستی و با استفاده از الکترود سخت‌پوشانی پایه آهنی بر روی فولاد کربنی، مورد ارزیابی قرار گرفته است. ترکیب شیمیایی روکش جوش کاری با استفاده از روش کوانتومتری مورد ارزیابی قرار گرفت. از میکروسکوپ‌های‌ نوری و الکترون روبشی و آنالیز طیف سنجی پراش انرژی پرتو اشعه x و آزمون پراش پرتو x جهت مطالعه ریزساختار و بررسی فازهای تشکیل شده در روکش و از آزمون‌های ریزسختی سنجی و سایش پین بر دیسک جهت بررسی سختی و مقاومت به سایش روکش نهایی استفاده گردید. نتایج متالوگرافی و پراش پرتو x نشان دهنده حضور فازهای مارتنزیت وآستنیت باقیمانده در ساختار روکش نهایی است. آنالیز ترکیب شیمیایی،ریزسختی سنجی و سایش نشان داد با افزایش شدت جریان، رقت جوش افزایش یافته و لذا عناصر آلیاژی تاثیرگذار بر سختی و مقاومت به سایش در رسوب جوش کاهش یافته در نتیجه سختی و مقاومت به سایش اندکی کاهش می‌یابد. بررسی سطوح ساییده شده نیز نشانگر آن است که مکانیزم سایش روکش نهایی از نوع سایش خراشان میباشد.