بررسی اثر غلظت و نوع الکترولیت بر کیفیت و عمق شیارهای مینیاتوری تولید شده به روش تخلیه الکتروشیمیایی

به‌کارگیری قطعات شیشه ای در تجهیزات مرتبط با صنایع میکروالکتریک، مهندسی پزشکی و بسیاری از صنایع مدرن، به علت ویژگی های خاص نظیر شفافیت، ضریب هدایت حرارتی پایین و مقاومت شیمیایی مناسب؛ بسیار مورد توجه قرار گرفته است. امروزه روش تخلیه الکتروشیمیایی با به کارگیری همزمان پدیده های حرارتی و شیمیایی به عنوان یکی از مناسب‌ترین روش های ماشینکاری برای ایجاد شیارهای کوچک بر روی قطعات شیشه ای مطرح شده است. پارامترهای فراوانی در کیفیت و هندسه شیارهای مینیاتوری نقش دارند. در این مقاله اثر غلظت و نوع الکترولیت که از جمله پارامترهای الکتروشیمیایی هستند؛ بررسی می گردد. الکترولیت های مورد استفاده در این مقاله naoh و koh هستند که در غلظت های وزنی بالا و پایین مورد آزمایش قرار گرفته اند. نتایج حاصل از آزمایش های تجربی نشان داد با افزایش غلظت الکترولیت، عمق شیار افزایش می یابد. زیرا سبب افزایش نرخ براده برداری و خوردگی می گردد. عمق شیار تولید شده با محلول koh نسبت به naoh با درصد وزنی و شرایط آزمایش یکسان، بیشتر است. در غلظت وزنی پایین، کیفیت شیار های تولید شده قابل قبول نیست. با افزایش غلظت، سطح شیارهای ماشینکاری شده هموارتر خواهد بود. در شیار های تولید شده توسط koh %35، ترک مشاهده شد. شیارهای تولید شده توسط naoh% 25 بهترین کیفیت سطح را دارند.