مطالعه تجربی و تحلیلی پارامترهای موثر بر زبری سطح در فرایند سوراخ کاری فولاد به کمک ارتعاشات فراصوتی

دقت و کیفیت سطح نهایی از عوامل قابل توجه در محصولات، به ویژه در فرایندهای سوراخ کاری است. یکی از راه های کاهش یا حذف پلیسه و بهبود زبری سطح در سوراخ کاری به کار بردن ارتعاشات فراصوتی در فرایند سوراخ کاری می باشد. سوراخ کاری به کمک ارتعاشات فراصوتی یکی از روش های نوین ماشین کاری است که برای سوراخ کاری مواد سخت و غالبا غیر هادی الکتریکی به کار می رود. لذا در این پژوهش تاثیر برخی پارامترهایی موثر از قبیل، سرعت دورانی (500-710 دور بر دقیقه)، نرخ پیشروی (08/0-16/0 میلی متر بر دور)، دامنه ارتعاشات مته (5-10 میکرومتر) بر روی زبری سطح دیواره سوراخ در فرایند سوراخ کاری به کمک ارتعاشات فراصوتی بر روی دو نوع فولاد st37 (فولاد نرم) و vcn-150 (فولاد سرد کار) به صورت تجربی بررسی شده است. سپس، نتایج به دست آمده با استفاده از روش طراحی آزمایش ها آنالیز گردید و اثر هر یک از پارامتر ها مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که در سوراخ کاری فولاد سخت تر (vcn-150) با افزایش دامنه ارتعاشات مته و افزایش سرعت دورانی سطح صاف تری به دست می آید اما در سوراخ کاری فولاد نرم تر (st37) با افزایش دامنه ارتعاشات و سرعت دورانی، سطح سوراخ زبرتر می شود. در نهایت می توان بیان کرد که رفتار برخی پارامترها بر روی دو نوع فولاد مشابه ولی رفتار بعضی پارامترها بر روی دو نوع فولاد متفاوت و متضاد می باشد.