تاثیر روش های ایجاد سوراخ بر نیروی ماشین کاری و زبری سطح

سوراخ‌کاری به دلیل کاربرد بسیار در صنایع هوافضا، نفت گاز و صنایع نظامی از اهمیت بالایی برخوردار است؛ به‌طوری‌که در بعضی از کشورهای صنعتی نزدیک به نیمی از ماشین‌کاری‌های صورت گرفته بر قطعات را تشکیل می دهد. برای ایجاد سوراخ روش‌های متنوعی وجود دارد که هرکدام در نوع براده برداری و درگیری ابزار با یکدیگر متفاوت هستند که سبب تاثیر بر بسیاری از پارامترهای متاثر از ماشین‌کاری مانند زبری سطح و نیروی ماشین‌کاری می‌شود. به همین منظور در این پژوهش، تاثیر چهار روش سوراخ‌کاری شامل فرزکاری مارپیچ، فرزکاری پروفایل، سوراخ‌کاری معمولی و سوراخ‌کاری با پیش مته بر میزان نیروی ماشین‌کاری و زبری سطح موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مسیر حرکت ابزار تاثیر به سزای بر میزان نیروی ماشین‌کاری و زبری سطح دارد به‌طوری‌که فرزکاری مارپیچ کمترین میزان زبری سطح و فرزکاری پروفایل کمترین میزان نیروی ماشین کاری را در بین روش های ایجاد سوراخ داشتند. در بین تمامی پارامترهای ماشین کاری سرعت برشی تنها پارامتر ماشین کاری بود که اثر مثبت بر زبری سطح و نیروی ماشین‌کاری داشت. سوراخ‌کاری با پیش مته به دلیل درگیر نبودن نوک ابزار در براده برداری باعث ارتعاش ابزار و افزایش زبری سطح سوراخ می شود.