بررسی آزمایشگاهی اثر غلظت و جنس نانوسیال بر جوشش استخری

در سالهای اخیر مطالعات زیادی در مورد استفاده از نانوسیال روی جوشش استخری انجام شده که نتایج متناقضی در این مورد ارایه شده است. در این مقاله انتقال حرارت جوشش استخری نانوسیال آب-آلومینا در دمای اشباع با غلظت‌های حجمی مختلف 0.0025 تا 1 درصد، و آب-تیتانیا با غلظت‌های 0.0025، 0.01و 0.25 درصد حجمی به صورت آزمایشگاهی بررسی شده است. به همین منظور یک دستگاه آزمایش طراحی و ساخته شد. قطعه مورد آزمایش یک هیتر استوانه‌ای از جنس برنج با زبری 0.2 میکرومتر میباشد. این آزمایش‌ها برای بررسی تاثیر غلظت و جنس نانوسیال بر ضریب انتقال حرارت جوشش استخری سطح برنجی انجام شدهاند. نتایج نشان دادند که با افزودن ذرات نانو به سیال پایه آب خالص، ضریب انتقال حرارت کاهش می یابد. در یک شار ثابت، با افزایش غلظت نانوسیال آلومینا از 0.0025 تا 0.01 درصد حجمی ضریب انتقال حرارت کاهش و با افزایش بیشتر غلظت آن از 0.01 تا 1 درصد حجمی، ضریب انتقال حرارت افزایش مییابد. نانوسیال تیتانیا رفتار بدتری نسبت به نانوسیال آلومینا از خود نشان داد و باعث کاهش بیشتر انتقال حرارت جوششی و افزایش بیشتر دمای سطح جوشش در یک شار ثابت شد.