تحلیل تلرانسی سازه های ورقی انعطاف پذیر با درنظرگرفتن اثرات تماس متقابل و پیوستگی سطح ورق ها

در یک مجموعه مکانیکی، وجود خطاهای ناشی از ساخت قطعات و یا فرایند مونتاژ، می تواند باعث تغییرات زیادی در مجموعه نهایی نسبت به مدل ایده آل شده و بر کیفیت و عملکرد آن تاثیرگذار باشد. در سازه های ورقی فلزی، به دلیل انعطاف پذیری زیاد ورق ها، خطاهایی که به هنگام مونتاژ رخ می دهد، به اندازه خطاهای ناشی از تلرانس تولیدی ورق ها تاثیرگذار هستند؛ لذا در اختیار داشتن مدلی جامع که بتواند فرایند مونتاژ این سازه ها را تحلیل و ارتباط بین تلرانس قطعات و تغییرات نهایی مجموعه را بیان نماید، بسیار حایز اهمیت است. اما باید به این نکته نیز توجه داشت که فرایندهای مونتاژ معمولاً پیچیده و ذاتاً غیرخطی هستند. مهم‌ترین عاملی که باعث غیرخطی شدن فرایند مونتاژ سازه های ورقی می شود، تماس متقابل سطوح با یکدیگر در حین مونتاژ می باشد. نادیده گرفتن این اثر و بیان فرایند مونتاژ صرفاً بر اساس رابطه خطی نیرو-جابجایی منجر به تداخل ورق ها در مدل و بروز اختلافات زیاد بین نتایج تیوری و عملی خواهد شد. فاکتور مهم دیگر در تحلیل تلرانسی سازه های ورقی، پیوستگی سطح ورق هاست که باعث ایجاد ارتباطی متقابل بین تغییرشکل نقاط مختلف یک ورق می شود. هدف از این مقاله ارایه روشی جدید در تحلیل تلرانسی سازه های ورقی فلزی انعطاف-پذیر است که در آن تحلیل اجزای محدود غیرخطی با شکل بهبودیافته تحلیل آماری بدون حساسیت ترکیب می شود تا بتواند اثرات تماس متقابل و پیوستگی سطح ورق‌ها را در نظر گرفته و خطای حاصل در مجموعه مونتاژی را محاسبه نماید. دقت این روش نیز به کمک نتایج بدست آمده از آزمایش و شبیه سازی مونت کارلو تایید شده است.