کالیبراسیون پارامترهای ویبال در رویکرد موضعی مکانیک شکست با استفاده از داده-های شکست ترد نمونه‌های خمش سه نقطه

ترک های ناشی از فرایندهای ساخت یا عملکرد قطعات، می توانند رشد نموده و موجب شکست سازه شوند. از این رو، دستیابی به روشی مناسب جهت پیش بینی شروع رشد ترک، همواره مورد توجه بوده است. رویکردهای اصلی در تحلیل شکست سازه ها، شامل دو رویکرد کل‌نگر و موضعی است. در رویکرد کل نگر، مقاومت در برابر شکست، بر حسب مقادیر بحرانی پارامترهایی دور از نوک ترک مثل k یا j تحلیل می‌شود. در پژوهش حاضر، مدل برمین رویکرد موضعی به کار گرفته شده که از آن به منظور پیش‌بینی شکست ترد استفاده می شود و در آن، میدان تنش و کرنش در حوزه نوک ترک مورد بررسی قرار می‌گیرد. در این مدل پارامترهایی معرفی می‌شوند که باید از طریق داده‌های آزمون های تجربی کالیبره گردند. هدف از این پژوهش، مقایسه روش های مرسوم در کالیبراسیون پارامترهای رویکرد موضعی بر روی داده های آزمون های شکست ترد نمونه های خمش سه نقطه، شناخت محدودیت ها و در نهایت ارایه یک روش جدید کالیبراسیون جهت استخراج پارامترهای مناسب برای پیش‌بینی شکست ترد این نمونه ها با استفاده از رویکرد موضعی مکانیک شکست است. نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد، روش های مرسوم در کالیبراسیون پارامترهای رویکرد موضعی با استفاده از آزمایش نمونه های خمش سه نقطه در برخی موارد با محدودیت همراه است. همچنین معرفی پارامتر موقعیت ویبال به عنوان معیاری از سه بعدی شدن تنش‌ها در مدل برمین، روش مستدل جدیدی جهت پیش بینی شکست ترد نمونه های خمش سه نقطه با قیود متفاوت، ارایه شده است.