ارایه مدلی برای ضریب هدایت حرارتی موثر نانوسیال: تاثیر لایه بین سطحی و توزیع غیریکنواخت اندازه نانوذرات

این مقاله مدلی برای تعیین ضریب هدایت حرارتی موثر نانوسیال ها ارایه می کند. در این مدل، تاثیر وجود لایه ی بین سطحی در سطح مشترک ذره- سیال و توزیع غیریکنواخت اندازه ی نانوذرات معلق درون سیال در نظر گرفته شده است. مدل ارایه شده شامل اثرات ضریب هدایت حرارتی نانوذره و سیال پایه، درصد حجمی و قطر نانو ذرات، دما و حرکت برآونی می باشد. دقت مدل ارایه شده در مقایسه با نتایج آزمایشگاهی برای نانوسیال های آب- اکسید آلومینیم، اتیلن گلیکول- اکسید آلومینیم، آب- اکسید مس، اتیلن گلیکول- اکسید مس، اتیلن گلیکول- آلومینیم و آب- دی اکسید تیتانیم ارزیابی شده و تاثیرات دما، قطر و کسر حجمی نانوذرات بر ضریب هدایت حرارتی موثر نانوسیال بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که در نظر گرفتن همزمان وجود لایه بین سطحی و توزیع غیریکنواخت اندازه نانوذرات سبب افزایش دقت مدل سازی می شود و خطای مدل در مقایسه با نتایج آزمایشگاهی در دسترس حداکثر 5 درصد است. مقایسه نتایج به دست آمده از مدل ارایه شده با اطلاعات آزمایشگاهی موجود و سایر مدل ها نشان می دهد که نتایج این مدل تطابق خوبی با داده های آزمایشگاهی داشته و مقادیر دقیق تری نسبت به سایر مدل ها ارایه می کند.