مطالعه ی عددی و تجربی فروریزش الماسی جاذب انرژی جدار نازک لوله ای دارای سرپوش تحت بار محوری دینامیکی

یکی از مهم ترین وسایل جذب انرژی ناشی از ضربه، لوله های دایروی هستند که در مدهای مختلف تغییرشکل پلاستیک، جذب انرژی می-کنند. از مدهای تغییرشکلی که بیشترین جذب انرژی را دارد، مد کمانش پیشرونده ی دینامیکی است که تحت فروریزش محوری ایجاد می-شود. در این مطالعه برخلاف اکثر تحقیقات قبلی که جاذب ها را به صورت شبه‌استاتیک بررسی می کنند، رفتار یک جاذب انرژی جدار نازک لوله ای که در نزدیکی دو انتها دارای فرورفتگی بوده و دو سر لوله نیز دارای سرپوش است تحت بار ضربه زن استوانه ای به صورت تجربی و عددی بررسی شده است. برای انجام تست های تجربی از یک دستگاه ضربه زن سقوط آزاد استفاده شده است و در بخش عددی از توانایی های نرم‌افزار اجزای محدود آباکوس استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که سرپوش باعث تقویت جاذب و در نتیجه جذب انرژی بیشتر در طول لهیدگی کمتر می شود و فرورفتگی بالا و پایین لوله باعث می شود نیروی ماکزیمم فروپاشی با تاخیر زمانی ایجاد شود. همچنین این جاذب‌ها دارای رفتار خطی در جذب انرژی نسبت به طول لهیدگی هستند و با افزایش وزن چکش تغییری در نیروی میانگین فروپاشی ایجاد نشده است. آزمایشی نیز جهت بررسی برخوردها با انرژی جنبشی مساوی انجام گرفت که با بررسی نرخ کرنش در چهار برخورد، مشاهده شد که به ازای کاهش 9/16% نرخ کرنش، 6/2% به طول لهیدگی اضافه شده است.