اثر ناهمسانی جنس پیوند و شریان میزبان بر پیوند بای پس انتها به پهلو

ناهمسانی جنس پیوند و شریان میزبان در پیوندهای بای پس عروق کرونری یکی از عوامل موثر در بروز ناکارایی این پیوند ها به‌شمار می رود. هدف از این مطالعه، بررسی اثر ناهمسانی پیوند و شریان میزبان بر پیوند بای پس انتها به پهلو می باشد. برای مدل‌سازی سیال از مدل غیرنیوتنی کریو- یاسودا استفاده شده است و جنس دیواره پیوند و شریان میزبان نیز ایزوتروپیک و الاستیک فرض شده است. در این مطالعه همچنین اثر ریولوژی خون و انعطاف پذیری دیواره پیوند در توزیع تنش برشی و پروفیل سرعت در پیوند بای پس انتها به پهلو بررسی شده است. نتایج شبیه سازی های اندرکنش سیال- سازه دوراهه نشان می دهند که ناهمسانی جنس پیوند و شریان میزبان موجب جابجایی کمتر دیواره پیکربندی پیوند بای پس در ناحیه بحرانی محل اتصال پیوند به شریان میزبان خواهد شد و این موضوع سبب ایجاد تنش برشی بیشتر در سازه، در محل اتصال پیوند به شریان میزبان می گردد. جابجایی مذکور در هر دو حالت همسان و غیر همسان به نحوی است که همواره درصدد جداسازی پیوند و شریان میزبان در محل خط بخیه است. نحوه توزیع تنش برشی روی خط مرکز بستر شریان میزبان و پنجه پیوند نشان می دهد که تفاوت توزیع این پارامتر همودینامیکی در حالت های همسان و غیرهمسان تنها در حالتی که فشار وارده بر دیواره داخلی پیکربندی پیوند بای پس از فشار وارده بر دیواره خارجی آن کمتر می شود قابل مشاهده بوده و همچنین مقدار این پارامتر همودینامیکی در ناحیه دیستال پیکربندی پیوند بای پس و بعد از پنجه آن در حالت همسان کمتر از حالت غیرهمسان است.