تخمین سایش ابزار درتراشکاری با روش سری زمانی غیر ایستا

در این مقاله، سیگنالهای ارتعاش ابزار به دست آمده از یک فرایند تراشکاری برای تخمین سایش ابزار به کار میرود. در حین فرایند برش، سیگنالهای شتاب ابزار به کمک یک شتابسنج که بر روی نگهدارنده نصب شده، در مقادیر مختلف سایش اندازه گیری میشود. به دلیل این که سیگنالهای شتاب اندازهگیری شده، دارای واریانس متغیر با زمان و غیر ایستا هستند، برای مدلسازی آنها از سری زمانی با ضرایب وابسته به زمان استفاده شد و ویژگیهای حساس به سایش به کمک مدلها، استخراج گردید. ویژگیهای حساس به سایش استخراج شده، واریانس باقیمانده سیگنالهای مختلف است و به عنوان فاصلهی سیگنالهای ساییده شده از مدل مبنا به کار میرود. بر اساس تحلیل فاصلهی سیگنالهای مربوط به ابزارهای ساییده شده از ابزار سالم در جهتهای برشی مختلف، هم بستگی بین سایش ابزار و فاصلهی سیگنالها به دست آمد. با بهره-گیری از این رابطه، معیاری برای تخمین زمان تعویض ابزار حاصل گردید، به این صورت که منحنیهای فاصله در جهتهای برش اصلی و پیشروی بر حسب سایش، در محدودهی سایش بحرانی ابزار به مقدار کمینه میرسند. بررسی نتایج نشان میدهد که منحنیهای به دست آمده برای تخمین سایش در این روش دقت بیشتری نسبت به روش مدلسازی ایستا دارند و میتوانند در الگوریتمهای تخمین سایش برخط زمان واقعی ابزار به کار بروند.