بررسی عددی تاثیر دمش بر رفتار هیدرودینامیکی جریان‌هایکاویتاسیونی عبوریاز هیدروفویل‌ها با استفاده از روش پیش‌شرط توانی

تحلیل و شبیه‌سازی عددی جریان‌های کاویتاسیون به‌دلیل ظهور و کاربرد آن در صنایع دریایی، توربوماشین‌های آبی، هیدروفویل‌ها، اجسام زیرسطحی و غیره از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. به همین دلیل در این تحقیق اثر دمشبر رفتار هیدرودینامیکی جریان‌های کاویتاسیونی عبوری از هیدروفویل‌هابررسی شده است. روش حجم محدود جیمسون و روش پیش‌شرط توانی به همراه مدل تک فازی کاویتاسیون (مدل باروتروپیک) برای تحلیل جریان کاویتاسیونی استفاده شده است. پایداری حل به‌کمک جملات اتلافی مرتبه دوم و چهارم به‌دست آمده است.برای رسیدن به حالت دایم از روش چهار مرحله‌ای صریح رانگ- کوتا استفاده شده است. باتوجهبهاین کهغالباًکاویتاسیوندراعداد رینولدز بالارخمی‌دهد، جهتسهولتدرشبیه‌سازی، معادلاتجریانغیرلزجدرنظرگرفتهشده، برای اعمال دمش از سطح هیدروفویل، یک جت در سطح فوقانی هیدروفویل قرار داده شده‌است. پارامتر‌های محل جت، نسبت سرعت دمش، زاویه دمش و پهنای جت متغیرهای مورد بررسی است. شبیه‌سازی در دو عدد کاویتاسیون متفاوت صورت گرفته است. نتایج عددی نشان می‌دهد روش پیش‌شرط توانی سرعت همگرایی را تا حد زیادی افزایش می‌دهد. دمش سبب کاهش ضرایب برآ و پسای فشاری و طول کاویتی نسبت به حالت بدون دمش می‌شود. همچنین افزایشنسبت سرعت دمش، زاویه دمش و پهنای جتموجب کاهش طول کاویتی و ضرایب برآ و پسای فشاری می‌شود.