مطالعه پارامتری به منظوربهینه‌سازی سینماتیکی پرنده بالزن بر مبنای مدل جدید آیروالاستیک

در این تحقیق یک مدل‌سازی دقیق سیستمی ‌از پرنده بالزن ارایه شده که به نوبه خود جدید است و شامل همه پارامترهای موثر بر عملکرد آن است. مکانیزم بال زدن مزیت‌های قابل توجه مانورپذیری و سرعت کم را در میکرو پرنده‌ها بدست داده است. فعالیت جاری ضمن پرداختن به جنبه‌های مختلف مدل‌سازی و تلفیق معادلات آیروالاستیک، امکان یک مطالعه پارامتری جامع را فراهم اورده است. مدل‌سازی بر مبنای توسعه معادلات حاکم بر یک بال انعطاف‌پذیر انجام شده و در گام دوم، با قیاس داده‌های تجربی حاصل از یک سکوی تست استاتیک، اعتبار مدل ارزیابی و تایید شده است. نتایج حاصل از شبیه‌سازی و مطالعه پارامتری در قالب رفتار میانگین کمیت‌های عملکردی ارایه شده است. تغییرات نیروی جلوبرنده، توان مصرفی و راندمان بر حسب سختی پیچشی و نیز سینماتیک بال زدن نشان داده شده‌اند. بر این مبنا الزامات پرواز بهینه بالزن تدوبن شده است. نتایج این فعالیت نشان می‌دهد با تغییر فرکانس و بالطبع سرعت رو به جلوی پرنده، مقادیر بهینه دامنه بال زدن و پارامتر سختی پیچشی، مستقل هستند. بنابراین با انتخاب مناسب متغیرهای سینماتیکی می‌توان با یک سختی معین، همواره در شرایط بهینه پرواز کرد.