استفاده از الگوریتم مرکب مرکزی به‌منظور مدل‌سازی و بهینه‌سازی استحکام کششی اتصالات کامپوزیت- فولاد

در پژوهش حاضر به‌منظور ارایه‌ی مدل رگرسیون و بهینه‌سازی استحکام کششی و کرنش پذیری اتصالات دوگانه‌یکامپوزیت پایه اپوکسی تقویت شده با الیاف شیشه- فولاد سازه از الگوریتم مرکب مرکزی چرخش پذیر استفاده شده است. با انتخاب دما و زمان پخت اتصالات به‌عنوان متغیرهای ورودی، این پارامترها، پس از انجام آزمون توزین حرارتی، کد گذاری شده و هر کدام در پنج سطح مورد مطالعه قرارگرفتند. به‌منظور برآورد رویه‌ پاسخ مورد نظر و ارایه‌ی مدل متناسب، سیزده آزمایشسیستماتیک انجام شد. به‌منظور سنجش دقت و اعتبار مدل پیشنهادی از آنالیز واریانس داده‌ها استفاده شده است. برای بررسی تاثیر هم‌زمان و متقابل زمان و دمای پخت بر استحکام اتصالات و برآورد شرایط بهینه فرآیند اتصال، نمودارهای دو بعدی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.مقدار بهینه‌ی هرکدام از متغیرهای پخت با بهره‌گیری از داده‌های نموداری مدل ریاضی ارایه شده، c°40 و 180 دقیقه به‌ترتیب برای دما و زمان پخت اتصالات به‌دست آمد. در نهایت، بررسی‌های ریز ساختاری با میکروسکوپ نوریو الکترونی روبشیاز سطوح شکست نمونه‌ها صورت گرفت که تطابق مناسبی با نتایج حاصل از مدل را نشان داد.