مطالعه میکرومکانیکی رفتار الکترو-الاستیک کامپوزیت های حاوی الیاف پیزوالکتریکی با استفاده از روش عددی بدون المان گلرکین

یک مدل میکرومکانیکی دوبعدی، بر پایه فرضیات کرنش صفحه ای توسعه یافته برای مطالعه رفتار الکترو- الاستیک کامپوزیت های پیزوالکتریکی الیافی با پولاریزاسیون عرضی ارایه می‌شود. کوچک ترین عضو تکرار شونده از کامپوزیت به عنوان المان نماینده انتخاب می شود که 4/1 از سطح مقطع فایبر را با ماتریسی که آن را در برگرفته به نمایش می گذارد. این کامپوزیت، حاوی الیافی بلند و موازی از جنس مواد پیزوالکتریکی با خواص ایزوتروپیک عرضی است که فرض می شود این الیاف با آرایش مربعی درون زمینه پلیمری با خواص ایزوتروپیک، در اتصال کامل می باشند. همچنین ماتریس از لحاظ پیزوالکتریسیته غیرفعال بوده و فرض می شود که اجزای کامپوزیت از رفتار الاستیسیته و الکتریسیته خطی تبعیت می کنند. در این پژوهش، روش عددی بدون المان گلرکین برای حل معادلات حاکم بر مساله به کار گرفته می شود. در این روش، برای تقریب متغیر میدان از ساختار توابع شکل حداقل مربعات متحرک استفاده می‌شود. مقایسه نتایج حاضر با سایر تکنیک های موجود در مقالات چاپ شده، موافقت خوبی را به نمایش می گذارد. نتایج حاکی از این موضوع است که ضریب پیزوالکتریکی در حالت پولاریزاسیون عرضی نسبت به همان ضریب در حالت ماده پیزو خالص، بهبود قابل ملاحظه ای را نشان می دهد. بررسی ها نشان می دهد که در حالت پولاریزاسیون عرضی،الیاف با سطح مقطع بیضوی، میزان حساسیت الکتریکی کامپوزیت را برای یک راستای خاص نسبت به نوع دایروی چندین برابر تقویت می کنند.