روش نوین کاهش چگالی وزنی فوم های ساختاری ترموپلاستیک با توجه به طراحی قالب در فرآیند قالبگیری تزریق

این مقاله به مطالعه تجربی اثر پارامترهای فرآیندی و طراحی قالب بر انبساط فوم تولید شده به روش قالبگیری تزریقی می پردازد. یکی از چالش‌های اساسی در فرآیند تزریق فوم محدویت انبساط بوده که پارامترهای مختلفی بر آن اثرگذار است. ایده روش نوین ارایه شده، از روش‌های قالبگیری باز، فشار معکوس و تزریق به کمک سیال گرفته شده است. از ماده پلی استایرین به عنوان ماده پلیمری و از نیتروژن به-عنوان عامل فوم زایی فیزیکی استفاده شده است. تغییر در طراحی قالب شامل تعبیه یک حفره اضافی و یک دریچه ثانویه بوده که بین حفره اصلی و حفره اضافه قرار می گیرد. پارامترهای مورد مطالعه شامل ضخامت قطعه و اندازه پهنای دریچه ثانویه بوده که برای انجام آزمایش از روش فاکتوریال کامل استفاده شد. نتایج آزمایش نشان داد که حفره اضافه مواد و پهنای دریچه اثر قابل توجهی بر انبساط و کاهش چگالی نسبی دارد. همچنین مشخص شد که مهم ترین پارامتر موثر بر انبساط و کاهش چگالی نسبی ضخامت قطعه است.