بررسی اثر افزودن تونل بر نیروی درگ در شناور تندرو

با توجه به کاربردهای مختلف شناورهای تندرو، تقاضا برای استفاده از این شناورها افزایش یافته است. یکی از اهداف مهم در راستای طراحی و ساخت این دسته از شناورها، دست‌یابی به سرعت‌های بالاتر می‌باشد؛ لذا روش‌های مناسب کاهش درگ، کمک شایانی جهت نیل به این هدف خواهند نمود. روش‌های گوناگونی به منظور کاهش درگ در شناورهای تندرو معرفی شده‌اند که یکی از این روش‌ها تغییر در شکل بدنه به واسطه ایجاد تونل‌های جانبی طولی در بدنه شناور می‌باشد. در این روش شکل معمول (تک بدنه‌) این دسته از شناورها تغییر می‌کند. در این مطالعه اثرات افزودن تونل به یک شناور پلنینگ تک بدنه با هدف کاهش درگ مورد بررسی قرار گرفته است که برای این منظور از نرم‌افزار تجاری انسیس-فلوینت استفاده شده است. برای بررسی توزیع دو فاز سیال از روش حجم سیال استفاده می‌شود. نتایج نهایی در قالب تاثیرات تونل بر روی کاهش درگ و نیز تغییرات زاویه تریم شناور در دوحالت بدون تونل و با تونل، برای سرعت‌های ورودی مختلف برمبنای محدوده عدد فرود از 1 تا 62/5 ارایه شده‌اند. با توجه به نتایج به دست آمده از تحلیل‌ها، افزودن تونل‌های جانبی تاثیر قابل ملاحظه‌ای بر روی کاهش درگ خواهد داشته، به طوری که در سرعت 30 متربرثانیه حدود 16 درصد کاهش درگ مشاهده شده است.