مدل‌سازی یک‌پارچه مکاترونیکی و کنترل نیمه فعال ارتعاشات چَتِر در فرایند تراشکاری، به وسیله میراگر مگنتوریولوژیک

ارتعاشات چتِر یکی از عوامل محدود کننده در افزایش نرخ براده برداری در فرایندهای ماشین‌کاری می باشد. در این مقاله، مدل‌سازی مکاترونیکی یک‌پارچه دستگاه تراش تجهیز شده به میراگر هوشمند مگنتوریولوژیک و طراحی کنترل فازی نیمه فعال برای جلوگیری از ارتعاشات چتر ارایه می شود. کاهش ارتعاشات چتر با تغییر دادن نیمه فعال مشخصات دینامیکی سازه ماشین ابزار (مانند قسمت های حقیقی و موهومی تابع پاسخ فرکانسی) که پارامترهای اصلی مشخص کننده دیاگرام پایداری هستند حاصل می شود. از مدل بوک- ون اصلاح شده برای مدل‌سازی رفتار میراگر مگنتوریولوژیک استفاده شده است، که این امکان را می دهد که ولتاژ ورودی به دمپر به عنوان ورودی کنترلی سیستم بکار رود. از آنجا که مدل یک‌پارچه سیستم در حضور میراگر مگنتوریولوژیک غیر خطی می شود، روشی برای ایجاد دیاگرام پایداری با تحلیل در حوزه زمان ارایه می‌شود. در طراحی کنترلر و به عنوان بازخورد از میزان وقوع چَتِر، یک شاخص جدید به نام شاخص تشخیص چَتِر ارایه شده است که در تشخیص وقوع چتر بصورت تجربی نیز کاربرد دارد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که سیستم پیشنهادی در بهبود پایداری ماشین تراش موفق بوده است.