بررسی تجربی تاثیر نرخ پیشروی و عمق برش بر نیروی برشی، دمای براده، زبری و تغییرات میکروسختی سطح قطعه‌کار در تراشکاری به کمک لیزر و مقایسه با تراشکاری سنتی واسپالوی

ماشین‌کاری مواد سخت به ویژه سوپرآلیاژهای پایه نیکل‌ با فرآیندهای براده برداری سنتی همچنان به‌ عنوان یک چالش در نظر گرفته می‌شود، ویژگی‌های خاص این مواد اغلب منجر به سایش سریع ابزار و کاهش یکپارچگی سطح می‌شوند. به همین دلیل، ترجیح داده می‌شود که فرآیندهای ماشین‌کاری سنتی با فناوری‌های دیگر ترکیب شوند تا مشکلات ماشین‌کاری این مواد برطرف شوند. ماشین‌کاری به کمک لیزر با گرم کردن موضعی و نرم کردن مواد قطعه‌کار قبل از برش امکان براده‌برداری کارآمدتری را نسبت به شرایط مرسوم فراهم می‌کند. در این پژوهش، با مقایسه تراشکاری به کمک لیزر و تراشکاری سنتی بر روی سوپرآلیاژ واسپالوی تاثیر پارامترهای ماشین‌کاری در سرعت دورانی ثابت (400 دور بر دقیقه)، نرخ پیشروی (0.035، 0.07 و0.105 میلی‌متر بر دور) و عمق برش (0.3، 0.6 و 0.9 میلی‌متر) بر نیروی برش، دمای براده، زبری سطح و تغییرات میکروسختی روی سطح قطعه‌کار‌ مورد بررسی قرار گرفت. از لیزر  فیبری با توان ثابت 500 وات و فاصله زاویه‌ای تماس پرتو لیزر با نوک ابزار برابر با 60 درجه استفاده شد. سختی اولیه قطعه‌کار 385 ± 10 ویکرز و قطر آن 25 میلی‌متر بود. نتایج نشان داد که استفاده از لیزر در مقایسه با تراشکاری سنتی، باعث کاهش نیروی برش به مقدار 16% شد. دمای براده در تراشکاری با لیزر نسبت به تراشکاری سنتی بیشتر بود. کاهش نیروی ماشین‌کاری و افزایش دما باعث افزایش کیفیت زبری سطح به مقدار 42% شد. در تراشکاری به کمک لیزر دامنه تغییرات میکروسختی در سطح قطعه‌کار کمتر از تراشکاری سنتی بود. نتایج نشان داد افزایش سرعت اسکن حرارت لیزر روی سطح قطعه‌کار باعث کاهش ضخامت ناحیه تحت تاثیر دمای لیزر در زیر سطح قطعه‌کار شد.

an empirical study on the effect of feed rate and cutting depth on the cutting force, chip temperature, surface roughness, and microhardness variation in laser-assisted turning compared to conventional turning of waspaloy

 the conventional material removal processes have always run into difficulties in machining hard materials, and nickel-based superalloys are no exception. the inherent properties of these materials usually lead to high tool wear rates and low surface integrity. these concerns justify the need for combining conventional material removal processes with advanced technologies. laser assisted machining is one such process by which, through localized softening of work material prior to the cutting operation, a more efficient material removal process can be realized compared with what can be done by conventional machining. this work studies the effect of machining parameters such as constant rotational speed at 400 rpm, feed rates of 0.035, 0.07, 0.105 mm/rev, and cutting depths of 0.3, 0.6, and 0.9 mm on variation of cutting force, chip temperature, surface roughness, and microhardness in variation of the workpiece surface. the process is a laser assisted turning (lat) process compared to conventional turning (ct) by analyzing the parameters for a waspaloy. a fiber laser with constant power output of 500 w was used to irradiate the tool material. the angle of contact of the beam with the tip of the tool was fixed at 60°. the workpiece’s hardness was 385 ± 10 vickers initially and had a diameter of 25 mm. it has been revealed that the application of lat decreases the cutting force up to 16% compared to ct. the workpiece surfaces produced by lat had higher chip temperatures than ct and were of 42% better quality in terms of surface roughness. in the lat process, the difference in microhardness values at different points on the workpiece surface was within a much smaller range than in the ct process. the results showed that as the scanning speed of the laser increased on the surface of the workpiece, the thickness of the laser heat-affected zone below the surface of the workpiece decreased.