بررسی تاثیر جاذب نوری پلی استری بر کیفیت قطعات پلیمری چاپ شده در روش پردازش دیجیتال نوری

یکی از راهکارهای کنترل و کاهش شدت نور هر منبع نوری استفاده از جاذب‌های نوری است. در این پژوهش به‌منظور بررسی تاثیر جاذب نور فرابنفش بر کیفیت ساخت قطعات سه‌بعدی، از سامانه ساخت افزایشی به روش پردازش دیجیتال نوری (dlp) که توسط محققین همین مقاله طراحی و ساخته شده است، استفاده گردید. هدف اصلی مقاله بهبود کیفیت ظاهری قطعات، افزایش کنترل در چاپ و حذف نورهای اضافی است، اما برای دستیابی به این مهم، بررسی میزان ارتفاع جدایش، میزان خرابی قطعه و میزان نیروی چسبندگی بسیار حائز اهمیت است. قطعاً جاذب نوری بعنوان یکی از مهمترین پارامترهای تاثیرگذار بر موارد مذکور خواهد بود. فلذا در این سیستم، فیلم‌های پلی‌استری با درصد جذب 45% در فاصله‌های معین از منبع نوری برروی ورق آکریلیک شفاف پوشش‌دهی شده است. سپس با اندازه‌گیری میزان شدت نور فرابنفش عبور داده شده، مدل-های سه‌بعدی، با روش پردازش دیجیتال نوری ساخته و مورد ارزیابی قرار گرفت. برطبق یافته‌های این پژوهش استفاده از جاذب‌های نوری علاوه بر بهبود کیفیت ظاهری قطعه منجر به کاهش 3/5 برابر زمان جدایش هر لایه، کاهش 43% زمان چاپ و افزایش موفقیت در چاپ قطعات گردید.

investigating the effect of polyester uv absorber on the quality of printed polymer parts in digital light processing method

using optical absorbers is one approach to manage and decrease the intensity of any light source. the digital light processing (dlp) additive manufacturing system created and implemented by the authors of this article was utilized in this study to examine the impact of ultraviolet light absorber on the quality of manufacturing 3d items. the article’s major objectives are to enhance part appearance quality, maximize printing control, and reduce excess light, but in order to do so, it is crucial to measure the height of separation, the degree of part damage and the separation force. undoubtedly, one of the factors having the most impact on the aforementioned scenarios will be the optical absorber. therefore, in this system, acrylic sheets are coated with polyester films that have an absorption percentage of 45% at specific distances from the light source. then, using the dlp method, three-dimensional models were created and assessed by measuring the intensity of the transmitted light. according to the study’s findings, using absorbers decreased the time it took to separate each layer by 3.5 times, cut the time it took to print a part by 43%, and increased the success of printing, while also increasing the product’s aesthetic quality.