بررسی کیفیت سطح، کارآیی و بهینه‌سازی فرآیند سنگ‌زنی به‌وسیله کامپوزیت سیلیکون کارباید تقویت‌شده با فیبر کربن

کامپوزیت‌های پایه سرامیکی برای غلبه بر مشکلات اصلی سرامیک‌های معمولی به‌خصوص شکنندگی آنها برای کاربردهای با حساسیت بالا در عملکرد و امنیت طراحی شده‌اند. به‌دلیل ویژگی‌های ذاتی این مواد شامل ساختار غیریکنواخت، خصوصیات مکانیکی و حرارتی ناهمگون و سختی بالای الیاف یا ماتریس، ماشین‌کاری این کامپوزیت‌ها با چالش‌های فراوانی همراه است که باعث می‌شوند سطوح ماشین‌کاری‌شده از کیفیت لازم برخوردار نباشند. با توجه به سختی بالای ماتریس سرامیکی، سنگ‌زنی با چرخ‌سنگ الماس تنها روش موفق برای ماشین‌کاری این مواد است. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر پارامترهای سنگ‌زنی (سرعت برش، سرعت پیشروی و عمق برش) و شرایط خنک‌کاری و روانکاری (سنگ‌زنی خشک، نیمه‌خشک و تر) بر کیفیت سطح، کارآیی فرآیند و سایش ابزار بود. براساس نتایج آزمایشات، سنگ‌زنی نیمه‌خشک بهترین کیفیت سطح و کارآیی فرآیند را داشت. همچنین با افزایش سرعت برش و پیشروی، زبری سطح به‌ترتیب کاهش و افزایش یافت و عمق برش تاثیر چندانی بر زبری سطح نداشت. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده چهار استراتژی ماشین‌کاری با در نظرگرفتن کیفیت، کارآیی و بهره‌وری طراحی شدند. با بررسی مکانیزم برداشت ماده و شکست کامپوزیت‌ها با توجه به عکس‌های میکروسکوپ الکترونی از سطح قطعه، شکست ترد، غالب‌ترین فرآیند شکست در این کامپوزیت‌هاست.

Surface Quality, Efficiency and Process Optimization of Grinding Carbon Fiber-Reinforced Silicon Carbide Composite

Ceramic Matrix Composites (CMCs) are designed to overcome the main drawbacks of monolithic ceramics, especially their brittleness, in highperformance and safetycritical applications. Owing to the inherent properties of CMCs, especially heterogeneous structure, anisotropic thermal and mechanical behavior, and the hard nature of fibers or matrix, the machining process becomes extremely challenging as the generated surface suffers from undesirable quality. Taking the high hardness of ceramic matrix into account, grinding with diamond abrasives is the only efficient way for machining of CMC materials. The aim of this paper was to study the influence of grinding parameters (cutting speed, feed speed, and depth of cut) and different coolinglubrication conditions (i.e. dry, fluid, and minimum quantity lubrication) on surface roughness, process efficiency, and tool wear. The results indicated that MQL leads to the best results in terms of surface quality and process performance. Furthermore, increasing of cutting speed and feed speed decreased and increased surface roughness, respectively, while depth of cut had an insignificant effect on the roughness value. Regarding the experimental results, four machining strategies considering quality, productivity, and efficiency criteria were developed. Eventually, the material removal mechanism was evaluated using SEM photos, indicating that brittle fracture is the dominant removal behavior of CMC materials.