اثر بخشی زوج درمانی هیجان مدار بر دلزدگی زناشویی در زنان آسیب دیده از خیانت همسر

پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثر بخشی زوج درمانی هیجان مدار بر دلزدگی زناشویی زنان آسیب دیده از خیانت همسر انجام شده است. روش تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش گردآوری اطلاعات شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون  - پس آزمون  با گروه کنترل با سنجش در خط پایه پس از مداخله و پیگیری سه ماهه می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان آسیب دیده از خیانت شهر تهران در سال 1402 بود که به مراکز مشاوره منطقه 1 شهر تهران مراجعه کرده بودند. با توجه به طرح پژوهش، نمونه‌ای به حجم 30 نفر و به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند.  برای جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه دلزدگی زناشویی را در سه مرحله مورد استفاده قرار گرفت. گروه آزمایش 8 جلسه‌ی 90 دقیقه‌ای برنامه‌ی  زوج درمانی هیجان مدار را دریافت کردند و  و گروه کنترل که در لیست انتظار قرار داشت هیچ آموزشی دریافت نکرد.  داده‌ها با استفاده  تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند.نتایج نشان داد که بعد از کنترل اثرات پیش‌آزمون، تفاوت معناداری بین میانگین پس‌آزمون دو گروه در دلزدگی زناشویی وجود داشت که می‌تواند حاکی از اثربخشی مداخله مذکور بر متغیر ذکر شده و نیز پایداری اثربخشی در مرحله پیگیری باشد. نتایج این پژوهش نشان داد که زوج درمانی هیجان مدار می‌تواند در کاهش دلزدگی زناشویی زنان آسیب دیده از خیانت همسر به عنوان مداخله روانشناسی استفاده شود.

the effectiveness of emotion-oriented couple therapy on marital burnout in women affected by infidelity

the present study was conducted with the aim of determining the effectiveness of emotion-oriented couple therapy on the marital distress of women affected by infidelity. the research method is practical in terms of purpose and quasi-experimental in terms of data collection method with a pre-test-post-test design with a control group with baseline measurement after intervention and three-month follow-up. the statistical population of this study included the statistical population of the present study, including all women affected by the betrayal of tehran in 1402, who had referred to counseling centers in the 1st district of tehran. according to the research design, a sample of 30 people was selected by purposive sampling and randomly replaced in the experimental group (15 people) and the control group (15 people). marital burnout questionnaire was used in three stages to collect data. the experimental group received 8 sessions of 90 minutes of emotion-oriented couple therapy program, and the control group, which was on the waiting list, did not receive any training. the data were analyzed using analysis of variance with repeated measurements and bonferroni’s post hoc test. the results showed that after controlling the effects of the pre-test, there was a significant difference between the post-test average of the two groups in marital despondency, which can indicate the effectiveness of the mentioned intervention on the mentioned variable and also, the stability of the effectiveness is in the follow-up phase. the results of this research showed that emotion-oriented couple therapy can be used as a psychological intervention in reducing the marital despondency of women affected by infidelity.