رابطه بین آمیختگی شناختی، حس انسجام، نشخوار فکری و پریشانی روان‌شناختی در بیماران مبتلابه سرطان:نقش میانجی بدتنظیمی هیجان

مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین آمیختگی شناختی، حس انسجام، نشخوار فکری و پریشانی روان شناختی در بیماران مبتلابه سرطان با نقش میانجی بدتنظیمی هیجان انجام شد. در قالب یک پژوهش همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری از بینتمامی بیماران زن و مرد مبتلا به یکی از انواع سرطان های(پستان، خون، رحم، حنجره و روده بزرگ) مراجعه‌کننده به بیمارستان ها و دیگر مراکز درمانی خصوصی و دولتی شهر تهران در سه ماهه دوم سال 1399 با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس 200 نفر انتخاب شدند. مقیاس dass-21، مقیاس نشخوارفکری، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان، پرسش‌نامه حس انسجام و پرسش‌نامه آمیختگی شناختی جهت گردآوری یافته ها مورد استفاده قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از روش پیشرفته آماری مدل یابی معادلات ساختاری، با کاربرد نرم‌افزار smart pls3 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در مرحله نخست نتایج نشان داد که  مدل مفروض مبنی بر رابطه بین آمیختگی شناختی، حس انسجام، نشخوار فکری و پریشانی روان شناختی در بیماران مبتلابه سرطان با نقش میانجی بدتنظیمی هیجان از برازش لازم با یافته ها برخوردار است. در ادامه نتایج به دست آمده از ضرایب رگرسیونی استاندارد مدل مفروض پژوهش، رابطه مستقیم بین نشخوار فکری با بدتنظیمی هیجانی (0.001=p؛ 11.50=t؛0.638=β) و رابطه بدتنظیمی هیجانی با پریشانی روان شناختی در بیماران مبتلا به سرطان را مورد تائید قرار داد (0.001=p؛ 5.48=t؛0.514-=β). درحالی که رابطه  مستقیم بین آمیختگی شناختی و پریشانی روان شناختی (0.96=p؛ 1.66=t؛0.198=β) و بین حس انسجام با پریشانی روان شناختی (0.472=p؛ 0.719=t؛0.041-=β) دربیماران مبتلا به سرطان مورد تائید قرار نگرفت. همچنین تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش حاکی از  نقش میانجی کامل بدتنظیمی هیجانی در رابطه بین آمیختگی شناختی و حس انسجام با پریشانی روان شناختی بود، درحالی که بدتنظیمی هیجانی بین نشخوار فکری و پریشانی روان شناختی نقش میانجی جزئی داشت. از این رو با توجه به روابط ساختاری بین متغیرهای مورد بررسی و مشخص شدن نقش بدتنظیمی هیجانی به عنوان متغیر میانجی در این رابطه، می تواند گام نخست در جهت شناسایی متغیرهای دخیل در پریشانی روان شناختی در بیماران مبتلا به سرطان و به دنبال آن طراحی و به کارگیری برنامه های آموزشی و توان بخشی مبتنی بر شواهد در جهت کاهش درد و رنج روان شناختی در بیماران مبتلا به سرطان باشد و مورد توجه تیم سلامت روان این بیماران قرار گیرد.

The Relationship between Cognitive Fusion, Sense of Coherence, Rumination, and Psychological distress in Cancer patients: The Mediating role of Emotional Dysregulation

This study examined the associations among the cognitive fusion, sense of coherence, rumination, and psychological distress, in cancer patients, as well as the mediating role of emotional dysregulation, in the relationship between this variables in cancer patients. Participants included 200 cancer patients who completed the DASS-21, Cognitive fusion questionnaire, sense of coherence scale, Rumination scale and the DERS-16. Structural equation modeling revealed was a direct associated between rumination with emotion dysregulation and emotion dysregulation with psychological distress. Also, the results indicated that no significant relationship between cognitive fusion and sense of coherence with psychological distress. Interaction-mediation analysis demonstrated that emotion dysregulation in the relationship between cognitive fusion and sense of coherence with psychological distress plays a full mediating role and in the relationship between rumination and psychological distress has minor mediating role. Therefore, considering the relationships between the studied variables and identifying the role of emotional dysregulation as a mediating variable in this regard, paying attention to the findings can be the first step in identifying the variables involved in psychological distress in cancer patients. This is followed by the design and application of evidence-based training and rehabilitation programs to reduce psychological pain and suffering in cancer patients, which can be considered by the mental health team of these patients.