مدل ساختاری روابط بین خودشناسی انسجامی، ادراک رنج و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان (مراحل 3 و 4)

بیماری سرطان موجب تغییرات متعدد در کیفیت زندگی بیماران می‌ گردد و تشخیص مولفه‌ های اثرگذار در این متغیر می ‌تواند نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی بیماران داشته باشد. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطۀ ساختاری خودشناسیِ انسجامی و ادراک رنج با کیفیت زندگی بیماران سرطانی بود. این پژوهش از نوع همبستگی، و با جامعۀ پژوهشِ شامل کلیۀ بیماران سرطانی مراجعه‌ کننده به مراکز درمانی شهر کرج بود. از بین این افراد 340 نفر به صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. بیماران پرسشنامه ‌های خودشناسی، ادراک رنج و کیفیت زندگی را تکمیل نمودند. داده‌ ها با استفاده از spss19 و مدل سازی معادلات ساختاری (لیزرل) نسخه 5/8 تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین خودشناسیِ انسجامی و رنجِ جسمانی، رنج روانی و رنج وجودی با کیفیت زندگی بیماران، رابطۀ معنادار وجود دارد و روابط علی-ساختاریِ خودشناسیِ انسجامی با مولفه‌ های ادراک رنج و کیفیت زندگی معنادار بود. به ‌عبارتی خودشناسی انسجامی به طور مستقیم و غیرمستقیم به‌ واسطۀ رنج جسمانی و رنج وجودی قادر به پیش بینی کیفیت زندگی در بیماران سرطانی بود. شاخص ‌های برازندگی حاکی از مطلوبیت مدل مفروض در تبیین کیفیت زندگی از طریق متغیرهای خودشناسی انسجامی و ادراک رنج بود. خودشناسی انسجامی به ‌واسطۀ تاثیرات مهمی که در انسجام بخشی و یکپارچگی روانی افراد دارد، می ‌تواند با اثر گذاری بر ادراک رنج بیماران سرطانی نقش مهمی را در بهبود کیفیت زندگی این بیماران داشته باشد.

Structural model of relationships between integrative self-knowledge, perception of suffering and quality of life among cancer patients (stages 3 & 4)

Cancer makes various changes in quality of life and identifying the influential components in this variable can significantly influence patients #39; quality of life. This study aimed to investigate the structural association between integrative selfknowledge, perception of suffering and quality of life regarding cancer patients. This research was a correlational study and participants were 340 patients selected via available nonrandom sampling from Karaj medical centres. Patients completed the quality of life (sf36), selfknowledge and perception of suffering questionnaires. Data were analysed using structural equations model (LISREL) version 8.5 and SPSS version 19. The results showed that there was a significant relationship between integrative selfknowledge and physical suffering, psychological suffering and existential suffering with patients #39; quality of life. Moreover, the equationstructural relationship between integrative selfknowledge with the components of perceiving suffering and quality of life were significant. In other words, integrative selfknowledge can predict quality of life in the case of cancer patients directly with the meditating role of physical and existential suffering. Fitness indices showed that the proposed model is suitable for explaining the quality of life through the variables of integrative selfknowledge and perception of suffering. Integrative selfknowledge has significant effects on people #39;s cohesiveness and psychological integrity and has a significant impact on improving the quality of life of patients by affecting how they perceive suffering.