نقش فرایندهای خودنظمدهی در ارتباط بین استرس ادراکشده و اثرات مخرب استرس؛ در مادرانِ کودکان مبتلا به سرطان

سازمان روانی انسان برای اغنای نیازهای هشیار و ناهشیار خود، بر اساس قوانینی عمل می‌کند که آنها را اصول نظم دهنده‌ی رفتار می‌نامند. تجربه‌ی استرس تعادلِ سازمان روانی انسان را بر هم می‌زند و در نتیجه، نشانه‌های اختلالات روانی و علائم جسمانی بر فرد عارض می‌شود. یکی از منابع استرس، داشتن فرزندِ بیمار است. بر این اساس در پژوهش حاضر به بررسی عوارض جسمانی و روانی استرس در مادران دارای کودک مبتلا به سرطان پرداخته شد و نقشِ واسطه‌ای الگوی خودنظم‌دهی در کاهش این عوارض مورد بررسی قرار گرفت. 245 مادر به مقیاس‌های استرس ادراک شده، چک لیست علائم بدنی، خودشناسی انسجامی، خودمهارگری، شفقتِ خود، هیجان‌های ناخوشایند و خودتخریب‌گری پاسخ دادند. نتایج نشان داد که خودنظم دهی قادر به میانجیگری ارتباط بین استرس ادراک شده با خودتخریب گری، علائم جسمانی و هیجانات ناخوشایند (پیامدهای مخرب استرس) است. بر اساس نتایج پژوهش، تجربه‌ی استرس با اثرات مخربی هم در سطح علائم جسمانی و هم در سطح رفتار و هیجان همراه است. بنابراین داشتنِ ظرفیتِ درون روانی مناسب، فرد را برای مواجهه‌ی سازنده با منابع استرس مجهز می‌کند تا بتواند سریع‌تر و با عوارض کمتری به تعادل قبل از تجربه‌ی استرس بازگردد و نظم سازمان درون روانی خویش را حفظ کند. تلویحاً می‌توان مطرح کرد که بر اساس الگوی خودنظم‌دهی، داشتن یک مدیریت منسجم بر سازمان درون روانی خود، هم از نظر شناخت، هم هیجان و رفتار می‌تواند فرد را در داشتن ظرفیت تحمل بهینه برای استرس‌های اجتناب ناپذیر یاری کند.

The mediating Role of self-regulation in perceived stress in mothers of children diagnosed with cancer.

The human mental organization has a behavioral regulative principle that operates based on certain conscious and unconscious needs. Experience of stress disrupts human mental structure and results in symptoms of psychological and physical disorders. One source of stress is having ailing children. Accordingly, this study investigates selfregulation mediational processes in the context of perceived stress in mothers of children diagnosed with cancer. The convenience sample of this study consisted of 245 mothers, who volunteered to participate and were administered the following questionnaires: Integrative selfknowledge; Selfcontrol Scale; Selfcompassion Scale; perceived stress and Chronic Selfdestructiveness Scale, bodysymptoms checklist. Analysis of the survey data was carried out using structural equation modeling (SEM). The analysis suggests that perceived stress is mediated through selfregulation for selfdestructiveness, physical symptoms, and unpleasant selfrelevant through. Therefore, exposure to stress has destructive effects both in terms of physical symptoms and on an emotional and behavioral level. The authors concluded that selfregulation was a supportive variable, helping individuals cope better with unpleasant events, retrieve their ideal mental balance and maintain their mental organization. It is implied that based on a selfregulation model, effective management of one rsquo;s mental organization can improve an individual rsquo;s capacity to effectively cope with inevitable sources of stress.