تاثیر مقادیر کود آلی گوگرد و تقسیط نیتروژن بر عملکرد و اجزا آن در آفتابگردان

به‌منظور ارزیابی تاثیر مقادیر کود گوگرد و نحوه تقسیط نیتروژن بر عملکرد و اجزا آن در آفتابگردان، آزمایشی در سال 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل گوگرد آلی گرانوله در چهار سطح 0‌، 200‌، 400 و 800 کیلوگرم در هکتار و تقسیط نیتروژن در سه سطح شامل (t1 =40 درصد کود در زمان کاشت و 60 درصد در زمان 8-6 برگی، t2=30 درصد در موقع کاشت، 40درصد در زمان 8-6 برگی و 30 درصد در زمان ظهور غنچه، t3 =30 درصد در زمان کاشت، 30 درصد در زمان 8-6 برگی، 20 درصد در زمان ظهور غنچه و 20 درصد در زمان گلدهی) بودند. تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که گوگرد به‌جز برشاخص برداشت، بر سایر صفات اندازه‌گیری شده تاثیر معنی‌دار داشت. افزایش گوگرد آلی تا 400 کیلوگرم در هکتار، باعث افزایش قطر طبق، وزن هزار دانه، عملکرد زیستی، عملکرد دانه و درصد روغن گردید. درصد پوکی دانه نیز با تیمار 400 کیلوگرم در هکتار به‌ شدت کاهش یافت تقسیط نیتروژن نیز به‌جز بر درصد روغن بر سایر صفات تاثیر معنی‌دار داشت. بالاترین قطر طبق، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، شاخص برداشت و عملکرد دانه از سطح سوم تقسیط نیتروژن و بالاترین عملکرد زیستی از سطح دوم آن به‌دست آمد، اما در تمام صفات تفاوت معنی‌داری بین سطح دوم و سوم تقسیط نیتروژن وجود نداشت.