تاثیر تراکم بذر و کنترل علف های هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم عدس دیم در شرایط نیمه گرمسیری

حبوبات خصوصاً عدس به‌عنوان منبع سرشار پروتیین برای تغذیه انسان و دام، تثبیت‌کننده نیتروژن در خاک و داشتن ریشه های بلندِ مناسب برای افزایش عمق خاک زراعی و تقویت خاک، در تناوب غلات دیم از اهمیت به سزایی برخوردار می‌باشند. در این تحقیق، تاثیر تراکم بذر در واحد سطح و کنترل علف های هرز بر روی عملکرد دانه و اجزای آن در دو رقم عدس دیم در سال زراعی89-1388 مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب کرت های دوبار خرد شده با سه عامل رقم در دو سطح (رقم گچساران و رقم محلی)، کنترل علف های هرز در دو سطح (کنترل و عدم کنترل علف‌های هرز) و تر اکم بذر در متر مربع در چهار سطح (100، 150، 200 و 250 بذر در متر مربع) در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. در طول فصل زراعی، یادداشت-برداری از صفات مهمی از قبیل تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی انجام گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر رقم بر عملکرد دانه، وزن هزار دانه و شاخص برداشت معنی‌دار بود. اثر کنترل علف های هرز بر عملکرد بیولوژیکی و تعداد شاخه‌های جانبی معنی دار بود. تراکم دانه بر تعداد غلاف در بوته، تعداد شاخه های جانبی، عملکرد بیولو‍ژیکی، عملکرد دانه و شاخص برداشت تاثیر معنی داری داشت. اثر متقابل رقم با کنترل علف هرز تنها بر عملکرد دانه معنی دار گردید و در نهایت اثر متقابل سه گانه رقم، کنترل علف هرز و تراکم دانه، بر هیچ یک از صفات تاثیر معنی داری نداشت. نتایج نشان داد که رقم اصلاح شده گچساران، با کنترل علف های هرز و کاشت 250 بذر در مترمربع بالاترین عملکرد را تولید نمود. در مورد رقم محلی نیز کنترل علف‌های هرز و کاشت 250 بذر در واحد سطح منجر به حصول عملکرد بالاتری شد.