بررسی ویژگی های کمی و کیفی ژنوتیپ های ذرت سیلویی در منطقه ورامین

به منظور بررسی صفات آگرومورفولوژیک و فیزیولوژیک ژنوتیپ های مختلف ذرت سیلویی، آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران در سال زراعی 89-1388 اجرا شد. در این آزمایش 20 ژنوتیپ ذرت سیلویی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار مورد مقایسه قرار گرفتند. در این آزمایش صفاتی چون طول دوره رشد، تعداد برگ، ارتفاع بوته، قطر ساقه، وزن خشک تر و خشک برگ، وزن تر و خشک ساقه، وزن تر و خشک غلاف، وزن تر و خشک بلال، عملکرد تر و خشک علوفه و صفات کیفی علوفه مورد ارزیابی قرار گرفتند. در بررسی همبستگی بین صفات، بیشترین همبستگی را وزن خشک ساقه، غلاف و بلال با عملکرد علوفه داشتند. ژنوتیپ دوم(k3547/4 × mo17) در اکثر صفات مورد بررسی از جمله تعداد برگ، قطر ساقه، وزن‌تر و خشک غلاف، وزن تر و خشک بلال، طول دوره رشد و عملکرد خشک علوفه دارای بالاترین میزان بود. از نظر کیفیت علوفه نیز، ژنوتیپ های 16 (klm76004/2-1-7-2-1-1-1-1 × k19/1) و 18 (ksc670 (k3653/2 × k19)) بیشترین درصد قابلیت هضم علوفه خشک و ژنوتیپ 2 بیشترین درصد پروتیین خام، درصد فیبر نامحلول و درصد خاکستر را نشان دادند. ژنوتیپ 18 نیز بالاترین درصد انرژی متابولیسمی را به خود اختصاص داد. به نظر می رسد که ژنوتیپ 16 که از ارتفاع متوسط ولی پربرگ، با وزن ساقه متوسط و وزن بلال نسبتاً بالا و کیفیت علوفه خوب برخوردار بود، از اهمیت ویژه ای برخوردار است و می تواند انتخاب خوبی برای منطقه باشد.