تجزیه ژنتیکی برای برخی از صفات مرتبط با تحمل به خشکی در ارقام گندم نان

این مطالعه به منظور تعیین سهم ژنتیکی صفات موثر در تحمل به تنش خشکی در 14 لاین و رقمکه از جنبه واکنش به خشکی در دو گروه متحمل و حساس قرار گرفته بودند، در دو شرایط تنشرطوبتی و رطوبت کافی در قالب دو آزمایش جداگانه به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سهتکرار انجام گردید. تجزیه واریانس مرکب براساس طرح دو کارولینای شمالی برای صفات اندازه گیرینشان داد که اثر ژنوتیپ والد نر در دو شرایط رطوبتی تنش و غیر تنش برای همه f شده در نسل 1صفات به جز اجزا عملکرد دانه شامل تعداد دانه در سنبله و بوته معنی دار بود. قابلیت ترکیب پذیریعمومی ارقام در شرایط تنش رطوبتی متفاوت بود و برای بیشتر صفات اثر متقابل معنی داری با محیطوجود داشت. در شرایط غیرتنش، برآوردهای وراثت پذیری خصوصی صفات به دلیل وجود اثر متقابلژنوتیپ در محیط بیش تر از شرایط تنش بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که برای موثرتر بودنبرنامه های به نژادی در تحمل به تنش خشکی، لازم است گزینش در دو شرایط بدون تنش و با تنشرطوبتی انجام گردد. شاخص برداشت نیز به عنوان معیاری قوی در غربال ژنوتیپ ها برای تحمل بهتنش خشکی معرفی می گردد.