نقش متغیرهای اجتماعی و اقتصادی بر دانش کشاورزی پایدار گندم کار استان تهران

برای دست یابی به کشاورزی پایدار و مناسب، باید بین عامل های اقتصادی، اجتماعی، زیستی و فردی، غیر فردی و معنوی تعادل برقرار شود. این پژوهش با هدف تفکیک سطح دانش کشاورزان گندم کار استان تهران درزمینه کشاورزی پایدار، براساس متغیرهای اقتصادی اجتماعی بود. حجم جامعه آماری8532 گندم کار استان تهران بودند که براساس فرمول کوکران، حجم نمونه 130 تن تعیین شد و اطلاعات لازم از آنها گردآوری شد. این تحقیق علیقیاسی به شیوه میدانی با ابزار پرسشنامه انجام شده است. روایی پرسشنامه را اعضای هیات علمی ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس تایید کردند و پایایی آن با انجام مطالعه‌ی راهنما و محاسبه ضریب آلفای ترتیبی با استفاده از نرم افزارr محاسبه شد و مقدار آن برابر با (89=α) تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی(رگرسیون ترتیبی) با استفاده از نرم افزارهای spss_19 انجام شد. یافته ها نشان دادند که دانش گندام کاران در حیطه‌ی کشاورزی پایدار بیش‌تر گندم کاران در سطح متوسط است. متغیرهای (سن، عمل‌کرد گندم، میزان زمین زیر کشت آبی و شمار دوره های ترویجی شرکت کرده) توان برآورد احتمال رشد دانش زیست محیطی گندم کاران را در حد 24 درصد دارند.