سازوکارها و معیارهای کارآفرینی دانشگاهی در آموزش عالی کشاورزی از دیدگاه خبرگان کارآفرینی

برای بیشتر موسسه های آموزش عالی کشاورزی، ورود موفقیت آمیز به کارآفرینی دانشگاهی می تواند سود قابل ملاحظه یمالی، حرفه ای، اجتماعی و نهادی را به همراه داشته باشد. از آنجا که کارآفرینی دانشگاهی برای بسیاری از موسسه‌های آموزش عالی کشاورزی در ایران پدیده به نسبت جدیدی به شمار می‌آید، این فرآیند به خوبی برای آن‌ها تبیین نشده است. این تحقیق در دو مرحله‌ و با هدف شناسایی و اولویت‌بندی سازوکارهای کارآفرینی دانشگاهی در آموزش عالی کشاورزی به انجام رسیده است. جامعه‌ی آماری شامل 24 تن از خبرگان با تجربه‌ی عملی، تجربه‌ی مدیریتی در سیاست‌گزاری و پشتیبانی نهادی و تجربه‌ی‌ حرفه‌ای به شکل آموزش و پژوهش در زمینه‌ی کارآفرینی دانشگاهی برای مشارکت در بررسی دلفی بود. بررسی دلفی در سه دور انجام شد و در نتیجه، 5 گزیدار و 7 معیار برای اولویت‌بندی سازوکارهای کارآفرینی دانشگاهی در آموزش عالی کشاورزی شناسایی شدند. در مرحله‌ی دوم تحقیق، با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله‌مراتبی، گزیدارها و معیارهای استخراج شده برای اولویت‌بندی سازوکارهای کارآفرینی دانشگاهی در آموزش عالی کشاورزی اولویت‌بندی شدند. داده‌های مورد نیاز از راه تکمیل 21 پرسشنامه توسط نمونه‌ای از خبرگان بر مبنای مقایسه‌های زوجی، گردآوری و از نرم‌افزارexpert choice برای تحلیل داده‌های گردآوری شده بهره گرفته شد. در نتیجه، پنج شیوه‌ی کارآفرینی دانشگاهی از منظر همه‌ی هفت معیار مورد مطالعه رتبه‌بندی شدند. بر این پایه؛‌ تاسیس شرکت‌های دانش‌بنیان، با وزن نسبی 264/0، بالاترین رتبه را احراز کرد. تاسیس شرکت تعاونی دانشگاهی، با وزن نسبی 242/0، و واگذاری یا فروش امتیاز اختراع‌ها، با وزن نسبی 213/0، در رتبه‌ی دوم و سوم و انجام طرح تحقیقاتی برون‌دانشگاهی، با وزن نسبی 182/0، در رتبه چهارم قرار گرفت. سرانجام، ارایه خدمات مشاوره‌ای، با وزن نسبی 099/0، در رتبه‌ی آخر قرار گرفتند. هر سازوکار پیامد و بایسته‌های ویژه خود را دارد. در نتیجه‌ی این تحقیق، مجموعه‌ای از ملزومات نهادی، حرفه‌ای و زیرساختی مورد نیاز برای پرداختن موسسه‌های آموزش عالی کشاورزی به کارآفرینی دانشگاهی معرفی شده است.