صلاحیت های موردنیاز کارشناسان ترویج کشاورزی استان تهران در کسب و کار کشاورزی هسته ای

هدف این تحقیق شناسایی نیازهای آموزشی کارشناسان ترویج کشاورزی استان تهران در راستای ترویج کسب وکار کشاورزی هسته ای است. فناوری هسته ای یکی از راهکارهای ارتقای امنیت غذایی برای جمعیت روبه رشد در سراسر جهان است. بر این اساس ترویج کشاورزی و وراه اندازی کسب وکارهای مرتبط با آن می توانند از عوامل توسعه و پیشرفت بخش کشاورزی با بهره گیری از این فناوری باشد. تحقیق حاضر بصورت توصیفی و از نوع همبستگی می‌باشد و از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده‌ها پیمایشی است. جامعه آماری کارشناسان ترویج کشاورزی بخش دولتی و خصوصی استان تهران بودند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده 74 نفر از آنها به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند . تجزیه و تحلیل داده ها با به کمک روشهای آماری توصیفی و آزمون های همبستگی اسپیرمن توسط نرم افزار spss و تحلیل عاملی تاییدی جهت بررسی وضعیت سازه ها و انسجام آنها توسط نرم افزار pls صورت گرفت. پس از تحلیلی عاملی تاییدی 11 مولفه کلیدی در مهارت کشاورزی هسته ای، 8 مولفه کلیدی در مهارت کسب و کار و 12 مولفه کلیدی در مهارت عمومی ترویج با روایی همگرا و واگرای قابل قبول استخراج و نیازهای آموزشی کارشناسان ترویج کشاورزی با درجه اهمیت بالا در زمینه بکارگیری کشاورزی هسته ای و کسب وکارهای مرتبط با آن در این سه حیطه تعیین گردید. نتایج پژوهش نشان داد که دانش و مهارت تطبیق نیاز کشاورزان با محصولات هسته ای، شناخت اطلاعات اقلیمی منطقه و شناسایی نیازهای بهره برداران از نظر پاسخگویان دارای بالاترین اهمیت در تعیین نیازهای آموزشی آنان بود. همچنین همبستگی بین عواملی چون سابقه کار مدیریتی و سطح تحصیلات پاسخگویان با نظر آنان درباره اهمیت حیطه های سه گانه نیازهای آموزشی مورد بررسی مثبت و معنی دار بود.