تبیین ساز و کارهای توسعه دانشگاه کارآفرین در آموزش عالی کشاورزی ایران

توجه به سرمایه های انسانی جهت نیل به آرمان های اقتصادی ضرورتی انکارناپذیر است. در این میان دانشگاه ها به عنوان نهاد متولی توسعه و پرورش سرمایه های انسانی مورد نیاز جامعه سهم بسزایی در اقتصاد دانش بنیان دارند. در این راستا، دانشگاه ها با تحولات جدید و چالش برانگیزی مواجه شده که موجب ظهور مفهوم متمایزی تحت عنوان «دانشگاه کارآفرین» شده است. علی رغم اهمیت بخش کشاورزی در رشد و توسعه کشور، در حوزه دانشگاه کارآفرین کشاورزی اقدام موثری صورت نگرفته است. لذا، پژوهش حاضر با هدف تبیین سازوکارهای توسعه دانشگاه کارآفرین در آموزش عالی کشاورزی ایران صورت گرفته است. جهت انجام پژوهش، از روش کیفی- کمی بهره گرفته شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشکده های کشاورزی ایران بوده است که بر اساس روش دانیل 206 نفر از آنان به شیوه در دسترس جهت گردآوری داده های مورد نیاز، در نظر گرفته شدند. به منظور گردآوری داده ها در بخش کیفی از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و در بخش کمی از پرسشنامه محقق ساخته بهره گرفته شده است. نتایج تحلیل ابعاد دانشگاه کارآفرین، حکایت از اهمیت و نقش هشت بعد «چشم انداز، ماموریت، استراتژی»، «مدیریت اثربخش و تغییر ساختار سازمانی»، «مشارکت کلیه ذینفعان»، «تجاری سازی دانش»، «مکانیسم های اجرایی»، «آموزش کارآفرینی و ایجاد فرهنگ کارآفرینی»، «چالش های اجتماعی و اقتصادی» و «الزامات فناوری»، در بسترسازی توسعه و تحقق دانشگاه کارآفرین کشاورزی دارد.

explaining the development mechanisms of the entrepreneurial university in iran’s agricultural higher education

attention to human capital is an undeniable necessity in order to achieve economic goals. universities, as responsible institutions for developing and cultivating human capital needed by society, have a significant contribution to the knowledge-based economy. in this regard, universities have faced new and challenging developments that leds a distinct concept called &entrepreneurial university&. despite the importance of the agricultural sector in the country’s growth and development, no effective action has been taken in the field of agricultural entrepreneur university. therefore, the current research has been taken with the aim of explaining the development mechanisms of entrepreneurial university in iran’s agricultural higher education. a quantitative-qualitative method was used to conduct this research. statistical population of the study included all agricultural faculty members of iran universities, 206 of them were selected using the daniel’s method in an accessible manner to collect the required data. in order to data collection, semi-structured interviews were used in the qualitative part and researcher-made questionnaires in the quantitative part. the results of entrepreneurial university dimensions’ analysis indicate the importance and role of eight dimensions including: vision, mission, strategy, effective management and organizational structure change, stakeholders participation, knowledge commercialization, executive mechanisms, entrepreneurship education and entrepreneurial culture creation, social and economic challenges and technology requirements, in creating the foundation for development and realization of the agricultural entrepreneurial university.