سنجش ترانظری تاثیر آموزش های حضوری و مجازی مدیریت پسماندهای کشتزاری به گندمکاران روانسر

رفتار نامناسب با پسماندهای کشتزاری میتواند پیامدهای جبران ناپذیری بر محیط زیست به همراه داشته باشد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر دو روش آموزش حضوری و مجازی بر مدیریت پسماندهای کشتزاری در گندمکاران شهرستان روانسر در سال زراعی 1401 انجام شد به منظور بررسی تصمیم ها و رفتارهای کشاورزان در طی مرحله های ،آموزش از مدل ترانظری تغییر ttm) به عنوان الگویی جامع استفاده شد. همچنین در این پژوهش از طرح شبه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با گروه شاهد بهره گرفته شد جامعه آماری 400 تن از گندمکار شهرستان روانسر بودند که با توجه به جدول کرجسی و مورگان شمار 180 تن از آنان از طریق نمونه گیری تصادفی ساده با استفاده از جدول اعداد تصادفی انتخاب شدند و به سه گروه 60 تنی دو) گروه آزمودنی حضوری و مجازی و یک گروه شاهد تقسیم شدند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه محقق ساخته ای بود که سازه های مورد سنجش در پرسشنامه عبارت بودند از خودکارآمدی (16 گویه) فرآیندهای رفتاری و شناختی (18) گویه)، تعادل تصمیم گیری (22 گویه) و مرحله های تغییر رفتار (5) گویه بودند. دادههای گردآوری شده با نرم افزار 18 spss و آزمون آماری با استفاده از آزمون یومن ویتنی پردازش و تحلیل شدند. بنا بر نتیجه آزمون یومن ویتنی آموزش حضوری در زمینه خودکارآمدی و فرآیندهای رفتاری و شناختی و و مراحل تغییر رفتار عملکرد بهتری داشته است در حالیکه آموزش مجازی در زمینه تعادل تصمیم به طور موثر عمل نموده است از این رو پژوهش پیش رو دو دستاورد مهم در زمینه آموزش کشاورزی را ارائه داد اول آنکه مدل ترا نظری ،تغییر تطابق بالا و قابل قبولی با روش آموزش حضوری دارد و میتواند تاثیر معناداری در تغییر رفتار مدیریت پسماندهای کشتزاری کشاورزان ایفا نماید. دوم آنکه روش آموزش مجازی می تواند به عنوان یک روش مکمل در کنار آموزش حضوری ایفای نقش نماید. بر این مبنا به برنامه ریزان مربوطه پیشنهاد میشود که الگوی ترانظری و ترکیبی از آموزشهای حضوری و مجازی را شالوده برنامه های آموزشی ترویجی خود قرار دهند انتظار میرود با ترکیب این دو روش بتوان محیط یادگیری جامع تر و موثرتری را برای فراگیران فراهم آورد.

trans theoretical assessment of the impact of in person and virtual training on farm waste management for wheat farmers in ravansar

improper handling of agricultural residues can lead to irreversible environmental damage. this study investigates the impact of two training methods, in person and remote, on the management of agricultural residues among wheat farmers in ravansar county during the 2022 2023 agricultural years. the transtheoretical model (ttm) was used as a comprehensive framework to assess farmers’ decisions and behaviors throughout the training process.this research employed a quasi experimental pre test post test design with a control group. the study population comprised 400 wheat farmers from ravansar county. according to krejcie and morgan’s table, 180 participants were randomly selected and divided into three groups of 60 (two experimental groups: in person and remote, and one control group). data were collected using a researcher developed questionnaire, measuring constructs such as self efficacy (16 items), stages of change (18 items), decision making balance (22 items), and behavior (6 items). the data were analyzed using spss18 software and statistical tests, including paired and independent t tests, anova, hsd test, and the kolmogorov smirnov test.the results indicated that remote training based on the transtheoretical model was more effective in improving self efficacy and stages of change, while in person training yielded better results in decision making balance. however, both groups showed similar outcomes in the behavior construct. these findings suggest that remote training in agricultural residue management during pandemics can be an effective approach to reducing the practice of burning agricultural residues among farmers by enhancing self efficacy and translating theoretical knowledge into practical behaviors.