عامل های آموزشی- ترویجی موثر بر انتقال و افزایش دانش فنی گندم‌کاران شهرستان ورامین در زمینه ی مدیریت آب کشاورزی

هدف کلی این تحقیق بررسی مهم‌ترین عامل های آموزشی- ترویجی موثر بر انتقال و افزایش دانش فنی کشاورزان در زمینه مدیریت آب کشاورزی می باشد. روش تحقیق، پیمایشی و از نوع علَی- ارتباطی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه گندم کاران شهرستان ورامین (2485=n) تشکیل دادند که از این میان 334 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه ای متناسب، به عنوان نمونه آماری گزینش شدند. برای گزینش شمار نمونه از جدول تعیین حجم نمونه‌های تحقیق کرجسی و مورگان (1970) استفاده شده است. ابزار تحقیق پرسش نامه و انجام مصاحبه بود، که روایی آن با کسب نظر گروهی از استادان و متخصصان مورد بررسی و اصلاحات لازم قرار گرفت و پایایی آن به کمک آزمون آلفای کرونباخ (88/0= ? ) محاسبه شد که بیانگر مناسب بودن ابزار پژوهش می باشد. نتیجه های به دست آمده از ضریب همبستگی بین متغیر‌ها نشان داد که بین متغیر‌های دیدار مروج با کشاورز در روستا و کشتزار، شرکت در کلاس‌‌ها و سخنرانی‌‌های ترویجی و آموزشی، بازدید علمی از شبکه‌‌ها و سامانه آبیاری و ادوات خاک ورزی و تماشای برنامه‌های تلویزیونی با متغیر دانش فنی کشاورزان در زمینه مدیریت بهینه ی آب کشاورزی همبستگی مثبت و معنا داری وجود دارد. نتیجه های به دست آمده از رگرسیون چند متغیره بیانگر آن است که متغیر‌های شرکت در کلاس‌ها و سخنرانی‌های ترویجی آموزشی، تماشای برنامه‌های تلویزیونی در زمینه روش(های) مدیریت بهینه ی آب کشاورزی، دیدار مروج با کشاورز در کشتزار، میزان عملکرد گندم آبی و دیدار مروج با کشاورز در روستا 41% از تغییرات متغیر میزان دانش فنی کشاورزان در زمینه ی مدیریت بهینه ی آب کشاورزی را تبیین می کنند.