ارزیابی نقش سازه‌های آموزشی- ترویجی در آگاه‌سازی زیست محیطی برنج‌کاران به کاربرد آفت‌کش‌ها در مزرعه های برنج

هدف اصلی این پژوهش، بررسی نقش سازه‌های آموزشی- ترویجی در آگاه‌سازی اثرگذاری‌های زیست محیطی برنج کاران ساری به منظور کاربرد آفت‌کش‌های شیمیایی بود. پژوهش از نوع کاربردی و جامعه آماری آن 28170 نفر از شالی‌کاران روستاهای شهرستان ساری را دربر می‌گرفت. نمونه گیری به روش طبقه‌ای تصادفی با انتساب متناسب انجام شد و حجم نمونه بر مبنای فرمول کوکران به 260 نفر تعیین شد. ابزار پژوهش پرسش نامه‌ای بوده که روایی (شکلی و محتوایی) آن بر پایه نظر جمعی از کارشناسان جهاد کشاورزی شهرستان ساری و اعضای هیات علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران تایید شد و پایایی پرسش نامه با کاربرد محاسبه آلفای کرونباخ (78/0= ?) مورد تایید شد. برابر یافته‌ها، هم بستگی مثبت و معنا داری بین پیشینه آشنایی پاسخگویان با خدمات ترویجی، میزان شرکت در کلاس های آموزشی- ترویجی و برنامه ها در شالیزار کشاورز، شمار دیدار ترویجی، میزان بررسی نشریات ترویجی، شرکت در کارگاه‌های آموزشی – ترویجی؛ با آگاهی اثرگذاری‌های شالیزارهای زیست محیطی کاربرد آفت‌کش‌های شیمیایی وجود داشت. شالی‌کارانی که در کلاس های آموزشی- ترویجی، برنامه های ffs و اثرگذاری‌های شالیزارهای نمایشی شرکت کرده بودند در مقایسه با آنان که در این برنامه‌ها شرکت نداشتند در زمینه آگاهی‌های زیست محیطی کاربرد آفت‌کش‌های شیمیایی در سطح بالاتری قرار داشتند.