ساز و کارهای کاربرد نظام یادگیری ترکیبی در دانشکده‏های کشاورزی از دیدگاه اعضای هیات علمی و دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته‏های کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان

یادگیری ترکیبی، محیط مناسبی را برای فراگیران و آموزشگران برای یادگیری و آموزش موثرتر ایجاد می‏کند و فراگیران می‏توانند بهترین فعالیت‏ها را که هم خوان با محیط، سبک و سطح یادگیری آن‏ها باشد در هر زمان و مکان انتخاب کنند و از این راه در یادگیری، مستقل تر و متکی تر به خود باشند و در تصمیم‏گیری و تفکر خلاق تواناتر باشند. این تحقیق، با هدف بررسی ساز و کارهای کاربرد نظام یادگیری ترکیبی در دانشکده‏های کشاورزی از دیدگاه اعضای هیات علمی و دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته‏های کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان انجام گرفته است. جامعه آماری تحقیق را اعضای هیات علمی(159n=) و دانشجویان تحصیلات تکمیلی(656n=) دانشکده‏های دولتی کشاورزی و منابع طبیعی تشکیل دادند برای نمونه‏گیری 72 نفر از اعضای هیات علمی و 250 نفر از دانشجویان از روش فرمول کوکران به عنوان نمونه برآورد گردید. ابزار اصلی جمع‏آوری اطلاعات پرسشنامه بود. روایی پرسشنامه با نظر تعدادی از اعضای هیات علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران و صاحب‏نظران در این زمینه تایید گردید و برای تعیین میزان پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد( 93/0=?). برای تحلیل داده‏ها از نرمافزار spss17 استفاده گردید. یافته‏های تحقیق نشان داد که از دیدگاه اعضای هیات‏علمی مهم‏ترین سازوکارهای کاربرد نظام یادگیری ترکیبی، دسترسی زود و آسان به منابع اطلاعاتی اینترنتی، بهبود امکانات و تجهیزات اطلاعاتی و ارتباطی، ایجاد مشوق‏ها و از دیدگاه دانشجویان، بهبود امکانات و تجهیزات اطلاعاتی و ارتباطی، دسترسی زود و آسان به منابع اطلاعاتی اینترنتی، پشتیبانی مدیران ارشد و دست اندرکاران برنامه‏ریزی آموزشی از دوره‏های یادگیری ترکیبی می‏باشد. نتایج به دست آمده از تحلیل عاملی نیز نشان داد که از دیدگاه اعضای هیات علمی، چهار عامل زیرساختی، مشوق‏ها، اطلاع رسانی و پشتیبانی، 12/71 درصد مربوط به سازوکارهای کاربرد نظام یادگیری ترکیبی را تبیین میکنند و از دیدگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی چهار عامل؛ اجرایی، حمایتی، آموزشی و سیاستی، 81/79 درصد مربوط به سازوکارهای کاربرد نظام یادگیری ترکیبی را تبیین میکنند.