طراحی مدل فرآیندی مدیریت مشارکتی فضای سبز: ضرورتی بر آموزش ذینفعان

با توجه به رشد فزاینده شهر تهران، مسئله های چند وجهی که ارکان مدیریت شهری با آن روبه رو است؛ مدیریت شهری، نیازمند رویکردی مشارکتی و توسعه از پایین به بالا برای دستیابی به توسعه شهر تهران می باشد لذا بررسی مدیریت مشارکتی یکی از مواردی است که برای بهبود فضای سبز ضروری به نظر می رسد. یکی از مهم ترین الزام های مشارکت شهری وجود فرهنگ مشارکتی است که از طریق آموزش انجام می شود. این پژوهش با هدف دستیابی به مدل فرایندی مدیریت مشارکتی فضای سبز در شهرداری تهران انجام شد. روش این پژوهش به صورت روش ترکیبی همزمان آشیانه ای و در سه بخش به اجرا درآمده است. جامعه آماری آن شامل دو بخش، در بخش کمی 190 نفر از متخصصان و 150 نفر از شهروندان آموزش دیده و در بخش کیفی شمار 12 نفر شامل خبرگان فضای سبز و برنامه ریزی شهری در فرایند تحقیق همیاری داشتند. روش نمونه گیری در بخش کمی، نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب و در بخش کیفی، نمونه گیری هدفمند است. به منظور پردازش اطلاعات و تحلیل داده های تحقیق، از نرم افزارهای win3 (pls sem)،spss win18 وvisual paradigm win 16.3 استفاده شد. نتایج تحلیل ساختاری این پژوهش نشان داد که مشارکت در تصمیم گیری تنها با مولفه نگهداری فضای سبز رابطه معناداری دارد. همچنین نتایج نشان داد ذینفعان در شرایطی می توانند در طراحی و اجرای بهینه مدل فرآیندی مدیریت مشارکتی نقش آفرینی کنند که آموزش های شهروندی و مرحله های بهبود فضای سبز را طی کنند.

designing a participatory green space management process model: the necessity of education stakeholder

considering the expansion of tehran, the multifaceted problems that the pillars of urban management are facing it. tehran requires an urban management that requires a participatory and bottom up development approach to achieve developing in this mega city. therefore, the study of participatory management is one of the cases that can help to improve green space of this city. one of the most important requirements of urban participation is the existence of a participatory culture that will happen through education. the present study conducted with the aim of necessity to achieve a participatory model of green space management in tehran municipality. the method of research was a combined nested method and implemented in three parts. the statistical population of this research consisted of two sections, for the quantitative part, 190 specialists and 150 trained citizens were selected. in qualitative part, 12 experts in green space and urban planning were selected to participate in this research process. sampling method for quantitative parts stratified sampling with proportional assignment, while for qualitative part a purposeful sampling method used. in order to process information and analysing data, software (pls sem) win3, spss win18 and visual paradigm win 16.3 were used. the results of structural analysis of this study showed that participation in decision making has a significant relationship only with the green space maintenance component. the results also showed that stakeholders can play a role in the design and proper implementation of the participatory management process model following through citizenship training and green space improvement steps.