عامل های موثر درچابک سازی مدیریت آموزش عالی کشاورزی ایران

دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی کشاورزی به مثابه نهادهای عمده تولید دانش کشاورزی به دلیل تغییر در ماهیت تولید علم و تولید اقتصادی، علاوه بر پژوهش و آموزش، نقش و رسالت جدیدی در توسعه اقتصادی و منطقه‌ای یافته‌اند و لذا به فرم‌هایی از چابکی نیاز دارند. هدف این پژوهش کیفی تبیین ساز و کارهای چابکی سازمانی در آموزش عالی کشاورزی ایران بود. اطلاعات از طریق مصاحبه‌های عمیق و نیمه ساختارمند با متخصصین و صاحب نظران آموزش عالی کشاورزی جمع‌آوری و با استفاده از نرم افزار maxqda11 تحلیل شدند. کدهای استخراجی به دسته‌های محرک‌ها و قابلیت‌ها و عوامل پیش‌برنده و بازدارنده‌ی چابکی تقسیم شدند. براساس یافته‌ها مولفه‌ها‌ی شناسایی شده در ابعاد محرک‌های چابکی شامل تغییرات در انتظارات مشتریان و دولت، تغییرات تکنولوژیکی و رقابت پذیری دانشگاه‌ها(4مولفه)، قابلیت‌های چابکی شامل شایستگی دانشگاه کشاورزی، سرعت و انعطاف پذیری دانشگاه در مواجهه با تغییرات و تحولات، پاسخگویی، دانش بنیان و یادگیرنده و نوآور بودن دانشگاه‌ها(6مولفه)، در بعد تسهیل کننده‌های چابکی شامل ساختار منعطف، نیروی کار چابک، بهبود مستمر در تفکر و عمل، فرهنگ تغییر، استفاده از فناوری اطلاعات توسط دانشگاه و برقراری روابط، تعاملات و همکاری موثر دانشگاه کشاورزی با محیط(6مولفه) و در بعد بازدارنده‌های چابکی شامل موانع درون و برون سازمانی(2مولفه). توجه به شاخص‌ها و مولفه‌های چابکی یاد شده برای دستیابی به توانایی کسب اطلاعات لازم برای تصمیم گیری مدیران در موسسات آموزش عالی کشاورزی ضروری هستند.

Factors Influencing the agility of Iranian agricultural higher education

Universities and Agricultural higher education institutes as the main institutions for agricultural knowledge production have new roles and responsibilities in economic and regional development, and therefore need some forms of agility. The purpose of this qualitative research was to explain organizational agility mechanisms in Iranian higher agricultural education system. Data were collected through indepth and semistructured interviews, and analyzed using MAXqda11 software. codes extracted were divided into four category including stimulants, capabilities, facilitators and barriers. Based on the findings, the components identified in the stimulant section of agility were changes in expectations of customers and government, technological changes, and competitiveness of universities (4 components). Agility capabilities included competency of agricultural university, the speed and flexibility of the university in the face of change, responsiveness, Knowledgebased, learning and Innovative universities (6 components). Agility facilitators identified as flexible structure, agile workforce, continuous improvement in thinking and action, culture of change, use of Information technology by the university, and establishing the relationships, interactions and effective cooperation of agricultural university with Environment(6 components). in the dimension of agility inhibitors, two components including internal and external barriers were identified. Considering the above components is essential for agility of higher agricultural education system, and improving of decision making process in agricultural universities.