ارزیابی نقاط قوت و راهکارهای ارتقای اشتغال‌پذیری دانشجویان کشاورزی

یکی از مهمترین نگرانی های دانشجویان گرایش های رشته کشاورزی آینده شغلی آنان است که تا اندازه ای به خود آنها نیز از جهت انگیزه و قابلیت شغل یابی و اشتغال بستگی دارد. هدف این تحقیق، ارزیابی مهارت های اشتغال پذیری دانشجویان کشاورزی است که به توانمندی دانشجویان برای اشتغال، نقاط قوت دانشگاه، و راهکارهای ارتقای مهارت اشتغال پذیری مربوط بوده است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی بودهو با دیدمان کیفی انجام شد. مشارکت کنندگان، دانشجویان دکتری رشته کشاورزی بودند و گردآوری داده ها با روش مصاحبه صورت گرفت. برای این منظور با 12 تن از دانشجویان مزبور مصاحبه عمیق صورت گرفت وداده ها گردآوری شد، کدگذاری و مقوله بندی شد. بنابر یافته ها، مهمترین مهارتی که می بایستی ارتقا یابد، مهارت تنظیم مشخصات فردی (شرح حال) و پس از آن، توانایی کار با گروه و مشارکت جمعی بود. نقاط قوت دانشگاه در سه دسته شامل نیروی انسانی، امکانات و تجهیزات، و پشتیبانی گروه بندی شد. افزون بر این، براساس تحلیل محتوا، راهکارهای ارتقای مهارتهای اشتغال پذیری دانشجویان کشاورزی در سه مقوله اصلی آموزش، تعامل ها، و خدمات، و هشت مقوله فرعی شامل: محتوای درسی، کیفیت بخشی آموزش، دانش ویادگیری، ارتباطات فردی، ارتباطات سازمانی، مشاوره، فرهنگی، و پشتیبانی دسته بندی شد. از جمله راهکارها برای ارتقای مهارت اشتغال پذیری دانشجویان، برگزاری کارگاه های آموزشی مانند کارگاه رزومه نویسی واجرای هدفمند و مناسب طرح کارآموزی بود.