تحلیل تاب ‏آوری کسب و کارهای روستایی در شهرستان ملکان

توسعۀ کارآفرینی و تداوم فعالیت بنگاه‏های اقتصادی در محیط‏های کسب وکار متغیر و چالش‏برانگیز، در گرو شناخت تاب‏آوری و برنامه‏ریزی برای تقویت آن در کسب وکارها است. بسیاری از بنگاه‏های کوچک و متوسط روستایی در اثر عدم تاب‏آوری مناسب، در سال‌های ابتدایی با شکست مواجه می‏شوند. در این راستا این مقاله با روش کمّی، به‏ بررسی تاب‏آوری مالکان کسب وکارهای روستایی و واکاوی ساختار عاملی تاب‏آوری کسب وکار آن‏ها پرداخته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده‏ها، پیمایشی است. نمونۀ آماری پژوهش، 120 نفر از مالکان کسب وکارهای روستایی غیرکشاورزی شهرستان ملکان استان آذربایجان شرقی بودند. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ‎ استانداردی بود که با استفاده از مقیاس تاب‏آوری کانر دیویدسون (cd-risc) و مقیاس تاب‏آوری در طول عمر کسب وکار (lrsb) طراحی شد. تجزیه و تحلیل داده‏ها با استفاده از نرم‏افزار spss23 انجام شد. نتایج تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که شش عامل توان تطابق و آینده‏نگری (%23)، تعامل با مشتریان (%14)، موقعیت‌طلبی (%11)، حمایت خانوار (%8)، برنامه‏ریزی راهبردی (%7) و حمایت دولت (%6) در مجموع حدود %69 درصد واریانس سازۀ تاب‏آوری کسب وکارهای روستایی را تبیین کرده‏اند.