شناسایی رابطه سرریز دانش و عملکرد نوآورانه کسب وکارهای دانش‌بنیان فعال در حوزه فناوری اطلاعات

شرکت ها برای ارتقای فعالیت های نوآورانه خود در فعالیت های یادگیرانه سرمایه گذاری می کنند. این یادگیری می تواند به صورت درونی یا بیرونی صورت گیرد. جریان دانش بین بازیگران اصلی یکی از عوامل یادگیری بیرونی است. جریان ناخواسته دانش بین شرکت ها بدون جبران مالی یا کمتر از ارزش واقعی آن را پدیده سرریز دانش می‌نامند. با توجه به روایت های گوناگونی که از رابطه این نوع جریان دانش و عملکرد نوآورانه شرکت ها می شود این مقاله بر آن است که رابطه مکانیزم های سرریز دانش را به عنوان متغیر مستقل و عملکرد نوآورانه شرکت های دانش‌بنیان را به عنوان متغیر وابسته مورد بررسی قرار دهد. بدین منظور پژوهش حاضر با استفاده از روش تحقیق کمی و ابزار پرسشنامه برای گردآوری اطلاعات از مدیران اجرایی و کارشناسان ارشد فنی 66 شرکت فعال در صنعت فناوری اطلاعات مستقر در پارک های علم و فناوری شهر تهران انجام شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها از طریق نرم افزارهای spss و smart pls و با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری نشان می دهد که سرریز دانش از طریق جابه-جایی نیروی کار متخصص، ایجاد شرکت های زایشی و تعاملات غیر رسمی کارکنان با یکدیگر به طور معناداری بر عملکرد نوآورانه تکنولوژیک و سازمانی کسب وکارهای دانش‌بنیان یادشده تاثیر مثبت دارد.