رتبه‌بندی کشورهای منتخب در خصوص بهبود ظرفیت ملی نوآوری با استفاده از تحلیل پوششی داده‌ها

هر کشوری می‌تواند با ایجاد زیرساخت‌های مناسب و بهبود فضای ملی فرایند نوآوری را موثر و بهینه کند. هدف اصلی این تحقیق رتبه‌بندی کشورهای منتخب بر اساس عوامل ورودی و خروجی سیستم نوآوری کشورها در سطح ملی است. از بعد روش‌شناختی، در این تحقیق بر اساس نظر خبرگان و تحلیل آماری یازده متغیر از بین بیست متغیر جمعیتی، تحقیق و توسعه و فضای کسب و کار به عنوان ورودی و تعداد ثبت اختراعات در اداره ثبت اختراعات امریکا به عنوان خروجی انتخاب شده‌است. داده‌های ورودی از گزارش‌های منتشرشده نهادهای بین‌المللی از جمله بانک جهانی و بنیاد هریتیج گردآوری شده‌اند؛ سپس رتبه 57 کشور منتخب بر اساس کارایی حاصل از تحلیل پوششی داده‌ها در سه الگوی ccr ورودی محور، bcc خروجی محور و جمعی تعیین شده‌ است. یافته‌ها نشان می‌دهد که الگوی جمعی با منظورکردن همزمان ورودی و خروجی نتایج مناسب‌تری نسبت به دو الگوی دیگر داده ‌است. رتبه‌های بالای تحلیل به کشورهای توسعه‌یافته با زیرساخت‌ها و اختراعات ثبت شده مناسب مربوط بوده است، در حالی که کشورهای توسعه‌نیافته و در حال توسعه با رتبه‌های پایین‌تر در ظرفیت ملی نوآوری، زیرساخت‌ها یا نتایج ضعیفی داشته‌اند؛ همچنین متغیرهای مربوط به بودجه و تعداد محققان حرفه‌ای تحقیق و توسعه در بخش‌های دولتی و خصوصی اهمیت نسبی بالاتری در بهبود ظرفیت ملی نوآوری کشورها دارند که می‌تواند در سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌های خرد و کلان مدنظر باشد.