طراحی و ارزیابی الگوی تاثیر کارآفرینی اجتماعی بر کاهش مشکلات کودکان کار (موردکاوی شهر کرمانشاه)

زمینه: پدیده کودکان کار یک مسئله اجتماعی است که عدم توجّه به آن، سلامت بخش وسیعی از جامعه را تهدید می‌کند. یکی از اقدام‌های موثر برای حل این مسئلۀ، بهره‌گیری از تلاش‌های کارآفرینانۀ اجتماعی است. موضوعی که کمتر موردتوجه مجامع علمی قرار گرفته است در نتیجه این خلا تئوریک و تجربه صحیح اجرایی؛ سیاست‌گذاران و سایر کنشگران اغلب بدون برنامه و استراتژی خاص عمل کرده و در برخی موارد ممکن است اقداماتی مستقل و حتی متضاد و مغایر با هم داشته باشند. هدف: هدف این پژوهش شناسایی حوزه‌های اثرگذاری کارآفرینی اجتماعی، شناسایی ابعاد و اثرات این موضوع و ارائۀ مدلی برای بهبود مشکلات کودکان کار در شهر کرمانشاه است. روش پژوهش: این پژوهش اکتشافی، کاربردی و با رویکردی آمیخته (کیفی - کمی) در سال 1400-1399 انجام گرفت. شیوۀ گردآوری داده‌ها توصیفی (غیرآزمایشی) است. ابزار جمع‌آوری دادها در بخش کیفی مصاحبه نیمه‌ساختارمند می‌باشد. جامعۀ موردمطالعه این پژوهش در بخش کیفی 20 نفر از مدیران و کارشناسان خبره و افراد فعال موسسات غیردولتی، سازمان‌های مردم‌نهاد، اداره بهزیستی، کمیته امداد امام (ره) و شهرداری کرمانشاه به روش نمونه‌گیری هدفمند و به‌صورت گلوله‌برفی انتخاب و پس از اشباع نظری، داده‌ها به روش داده‌بنیاد در سه‌مرحله (کدگذاری باز، کدگذاری محوری وکدگذاری انتخابی) تجزیه‌وتحلیل شدند. رویکرد مورد استفاده داده بنیاد در این پژوهش، رویکرد نظام‌مند اشتراوس و کوربین می‌باشد. در بخش کمی ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش‌نامه محقق ساخته بود. برای روایی پرسش‌نامه‌ سوالات مورد بررسی و بازنگری استاد راهنما و مشاور قرار گرفت تا سوالات طراحی شده پژوهشگر را به مقصود خود برساند. برای پایایی پرسش‌نامه از شیوۀ ضریب مک دونالد استفاده و در نهایت ضریب پایایی پرسش‌نامه 0.841 محاسبه شد. جامعۀ آماری در قسمت کمی پژوهش شامل 314 نفر ازسازمانهایی درکرمانشاه که شامل: : سازمان بهزیستی، نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، دادگستری، شهرداری، اداره کار واموراجتماعی ، اداره بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سازمان بیمه خدمات درمانی، سازمان تامین اجتماعی، سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، جمعیت هلال احمر، جمهوری اسلامی ایران، اداره آموزش و پرورش، کمیته امداد امام، جمعیتها و انجمنهای خیریه و تشکلهای غیردولتی(سمن ها ومراکز مردم نهاد) بود و نمونۀ آماری براساس جدول مورگان، 175 نفر از همین جامعۀ آماری برای انجام پژوهش انتخاب شدند.یافته‌ها: در بخش کیفی سه عامل علّی، هشت عامل مداخله‌گر، سه عامل زمینه‌ای، چهار عامل راهبردی و سه عامل پیامد شناخته و تایید شدند. در بخش کمی مقدار آماره t بیشتر از 1.96 محاسبه شد و مقدار معناداری نیز در سطح اطمینان 95 درصد کمتر از 0.05 به دست آمد و فرضیات مورد پذیرش قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزار 3- smart pls تجزیه‌وتحلیل گردید. نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه نشان داد کارآفرینی اجتماعی تاثیر مثبت و بسزایی بر بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی کودکان کار دارد. مجموع متغیرهایی اثرگذار به‌صورت مستقل یا درهم‌تنیده در شکل‌گیری و سطح اثرگذاری آن موثرند. مدل استخراج شده در بخش کیفی، در بخش کمی مورد تایید قرار گرفته است.

designing and evaluating the effect of social entrepreneurship model on reducing the problems of child labor (case study: kermanshah city)

objective: the phenomenon of working children is a social problem that, if not paid attention to, threatens the health of a large part of the society. one of the effective measures to solve this problem is to take advantage of social entrepreneurial efforts. a subject that has received less attention from scientific societies as a result of this theoretical vacuum and correct practical experience; policymakers and other actors often act without a specific plan and strategy, and in some cases they may have independent and even conflicting actions. the purpose of this research is to identify the spheres of social entrepreneurship, to identify the dimensions and effects of this issue and to provide a model to improve the problems of working children in kermanshah.method: this research was exploratory, applied and with a mixed approach (qualitative-quantitative) in 2020-2020. the data collection method is descriptive (non-experimental). the data collection tool in qualitative part of the interview is semi-structured. the study population in the qualitative section of 20 managers and experts and active individuals of ngos, ngos, social welfare organization, emdad imam committee and kermanshah municipality were selected by purposeful sampling method and after theoretical saturation, data were analyzed by the data-based method in three stages that are done in the data-base method (pivotal recoding of selective coding). the approach used in this research is strauss and corbyn’s systematic approach. in the quantitative part of the data collection tool, a researcher-made questionnaire was investigated and revised for the validity of the questionnaire using the viewpoint and guidance of the supervisor and consultant of the questionnaire in order to achieve the researcher’s designed questions. mcdonald’s coefficient method was used for the reliability of the questionnaire and the reliability coefficient of the questionnaire was calculated 0.841. the statistical population in the quantitative part of the study included 314 organizations in kermanshah which include: welfare organization, islamic republic of iran’s law force, justice, municipality, labor and social administration, health and medical education department, health care organization, social security organization, broadcasting organization of the islamic republic of iran, red crescent society, islamic republic of iran, education department, imam relief committee, societies and charity associations and non-governmental organizations (sams and ngos). based on morgan’s table, 175 people from the same statistical population were selected for the study.results: in qualitative section, three causal factors, eight intervening factors, three underlying factors, four strategic factors and three factors of outcome were identified and confirmed. in the quantitative section, the value of t statistic was calculated more than 1.96 and a significant value was obtained at 95% confidence level less than 0.05 and the assumptions were accepted. data were analyzed using structural equation modeling and smart pls software.conclusion: the results of the study showed that social entrepreneurship has a positive and significant effect on improving the economic and social conditions of working children. the sum of influencing variables independently or in combination are effective in its formation and level of influence. the model extracted in the qualitative part has been verified in the quantitative part.