علل تاثیرگذار در انتقال قصد به عمل در خلق ارزش کارآفرینانه

هدف این پژوهش، کشف عواملی است که در رابطه قصد-عمل در خلق ارزش تاثیرگذارند. در این مقاله از سازه میل به ارزیابی کارآفرینانه، به‌عنوان رابط میانجی بین قصد و عمل در خلق ارزش استفاده شده است. نقش عمل به‌عنوان پیامد این سازه و قصد و عوامل محرک آن به‌عنوان علل، مفهوم‌پردازی شده است. روش پژوهش از منظر هدف، کاربردی و برحسب روش گردآوری اطلاعات، پیمایشی-کمّی است که به‌صورت طولی انجام شده است. جامعه تحقیق، کارآفرینان پارک‌های علم‌وفناوری کشور در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات هستند. مقطع زمانی جمع‌‌آوری داده‌ها، سال‌های 1395 تا 1396 است. نمونه تحقیق شامل 213 نفر است که با روش نمونه‌گیری مرحله‌ای و منظم به‌دست آمده است. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه استاندارد با پرسش‌های بسته‌پاسخ است. روابط بین پیامد و علل نیز با استفاده از روش معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهد: نگرش کارآفرینان به خلق ارزش و خودباوری، بر عمل تاثیر مثبت و معنادار دارد، اما هنجار‌های اجتماعی که از پیش‌نیازهای مهم قصد است، تاثیری بر اقدام به خلق ارزش ندارند. در مجموع، تاثیر خودباوری کارآفرینانه بر ادراکات مربوط به رفتارهای برنامه‌ریزی شده بیشتر است (قصد و عمل) تا بر میل به ارزیابی کارآفرینانه.

Effective Causes in Transferring Intention to Action in Entrepreneurial Value Creation

The purpose of this study is to discover factors that affect the transformation of entrepreneurial intention to action in value creation. In this article, the construct of the entrepreneurial propensity for market analysis (EPMA)(Emami and Klein, 2020) is used as the mediator between value creation intention and action. The role of action, as the consequence of this construct and its driving factors, as its causes, have been conceptualized in this article. The relationships between the consequences and the causes have been investigated using structural equation modeling (SEM). This study uses a longitudinal survey method and the samples of entrepreneurs in this research are individuals from science and technology parks in Iran. Results indicate that the entrepreneur’s attitude towards value creation and selfefficacy has a significant effect on the action; however, social norms, as the prerequisite of intention, do not affect action. As a result, the impact of entrepreneurial selfefficacy on the perceptions of planned behaviors (intention and action) is greater than EPMA.